Prof. Dr. Suat Oktar anısına...

Bu haftaki yazımda enerji ekonomisi haricinde bir konuya değinmek istiyorum. Bugün sizlere 10 Ocak günü vefat eden tez danışmanım Prof. Dr. Suat Oktar'ı anlatmak istiyorum. Şunu söylemek isterim ki Suat hocayı anlatmak ne bir köşe yazısına ne de benim hatıralarıma sığar. Ama en yine de içimi dökmek istedim.

Suat hoca yıllarca Marmara Üniversitesinde dekanlık ve enstitü müdürlüğü yapmıştır. Benim de hocamla tanışmam bu üniversitede doktora yaparken olmuştur. Tezimin yazım sürecinde kendisiyle birçok şey paylaşma şansını elde edebilmiş oldum. Kendisi beni hayatımda en çok etkileyen kişilerden biriydi.

Suat hocayı anlatmaya çalışırken cümlelerime çok dikkat etmek istiyorum. Ama yine de birçok şey eksik kalacak bunun farkındayım. Kendisi ekonomi alanında şu an ders veren birçok kişinin de hocasıdır aynı zamanda. Günümüzdeki birçok hocanın doçentlik jürisinde yer almıştır. Ekonomi alanında çok fazla kitabı ve makaleleri bulunmaktadır. Ben de hocamla birçok makaleyi beraber yazma şansını elde ettim. Bu konuda hocam hakkında övgü yapmak benim haddim değildir zaten.

Ben bu yazıda başka hususlara değinmek istiyorum. Günümüzde birçok insanın odasına giremeye çekinirsiniz. Hatta bu kişilerin bir kısmı sizin yüzünüze bile bakmazlar. Suat hocanın odasına girdiğinizde ise sizi ayakta karşılar ve güler yüzle sizinle ilgilenirdi. Adeta odadan çıkmak istemezdiniz.

Suat hoca aynı zamanda mükemmel bir entelektüeldi. Sürekli okur, gezer, yaşamaktan keyif alırdı. Bir gün birlikte yemek yerken Roma'daki bir anım hakkında bir şeyler anlatmıştım. Suat hoca anlattığım olayın geçtiği yeri anlamış ve sokağın adını dahi söylemişti.

Suat hoca odasına çok erken gelir ve sürekli bir şeyler araştırırdı. Onun odasında kısa bir süre otursanız dahi bu enerji size de geçerdi. Şu duyguyu tahmin ederim ki birçok kişi yaşamıştır. Suat hocanın odasından çıktığınız vakit içinize araştırma aşkı dolar ve hemen kütüphaneye gitmek istersiniz. Bir an önce gidelim ki yeni yeni şeyler öğrenelim.

Emekli olduğunda birçok kişi çok üzülmüştü. Ama hocam okumalarına ve araştırmalarına tam gaz devam ediyordu. Son telefon konuşmamızda da hatırını sorduğumda "yeni şeyler öğreniyorum sürekli" demişti bana.

Bir sabah bir telefon geldi ve Suat hocamı kaybettiğimizi öğrendim. Ülkemiz çok önemli bir bilim insanını yitirdi. İnşallah bizler de onun gibi güzel anılar ve hatıralar bırakabiliriz. Bu yazı vesilesiyle Suat hocama yüze Allah'tan rahmet, ailesine, arkadaşlarına ve öğrencilerine başlığı diliyorum.