TÜM KATEGORİLER
İtalya'da erkek olmadan üreyen köpek balıkları, bilim insanlarını şaşırttı
İtalya'daki Cala Gonone Akvaryumu'nda, dişi köpekbalıklarının erkek olmadan yavru dünyaya getirdiği gözlemlendi. Bilim insanları, bu olağandışı üreme şeklinin fakültatif partenogenez adı verilen bir süreç sonucunda gerçekleştiğini ve hayatta kalma stratejisi olabileceğini düşünüyor. Benekli köpekbalıkları, yasadışı avlanma nedeniyle nesli tehlike altında olan bir tür olduğu için, bu üreme stratejisinin türün hayatta kalması için önemli olabileceği belirtiliyor.
İtalya'daki Cala Gonone Akvaryumu'nda bulunan dişi köpekbalıklarının erkek olmadan yavru dünyaya getirdiği gözlemlendi. Bilim insanları, bu olağandışı üreme şeklinin hayatta kalma stratejisi olabileceğini düşünüyor.
Scientific Reports dergisinde yayımlanan çalışma, iki benekli köpek balığının tekrarlanan eşeysiz üremesine dikkat çekiyor. Bu köpekbalıkları, on yıldan fazla süredir erkeklerden ayrı yaşıyor.
Araştırmacılar, dişi köpekbalıklarının fakültatif partenogenez adı verilen bir süreç geçirdiğine inanıyor. Bu süreçte, döllenmiş olmayan yumurtalar yavruya dönüşüyor. Normalde mantar ve bakterilerde görülen bu üreme şekli, bazı omurgalılarda da gözlemleniyor.
Bu aseksüel üreme, dişilerin erkeklere erişimi sınırlı olduğunda devreye giren bir "uyarlanabilir üreme stratejisi" olarak görülüyor. Strateji, türün nüfus kısıtlamalarına rağmen devam edebilmesini sağlıyor.
Benekli köpekbalıkları, yasadışı avlanma nedeniyle nesli tehlike altında olan bir tür. Bu nedenle, bu üreme stratejisinin türün hayatta kalması için önemli olabileceği düşünülüyor.
Araştırmada, dişi köpekbalıklarının yaklaşık yılda bir kez eşeysiz üreyebildiği tespit edildi. Dört yavrudan sadece biri hayatta kaldı. Normal şartlarda cinsel üreme ile 4-15 yavru dünyaya getirebiliyorlar.
Bilim insanları, bu bulguların köpekbalıklarının üreme stratejileri hakkındaki anlayışımızı geliştirdiğini ve nesli tükenmekte olan türlerin korunmasına katkı sağlayabileceğini belirtiyor. Bu üreme yönteminin, erkek sayısının azaldığı popülasyonlarda bir tür hayatta kalma mekanizması olarak işlev görebileceği düşünülüyor.
