Elif'in parmağını tuttuğu kahraman İtfaiyeci: Hiçbir hareket yoktu, ölmüş olduğunu düşünmüştük

5 Kasım 2020 08:50

Güncelleme: 13:09

İzmir depreminde enkazdan 65 saat sonra çıkarılan 3 yaşındaki Elif Perinçek'i kurtaran itfaiye eri Muammer Çelik o anları anlattı. Çelik, "Ölmüş olduğunu düşünmüştük. Gerçekten de çok üzüldük. Fakat bir anda eli parmağımıza yapıştı. Bizi çok sevindirdi" dedi.

İzmir'deki depremin ardından Doğanlar Apartmanı'ndan 3 yaşındaki Elif Perinçek 65 saat sonra enkaz altından çıkarılmıştı. Enkazdan çıkarılan Elif itfaiye erinin parmağını tutmuş o tarihi an fotoğraflanmıştı. Elif enkazdan çıktıktan sonra parmağını tuttuğu İtfaiye erine Pendik Belediyesi plaket takdim ederek tebrik etti. Belediye Başkanı Ahmet Cin ayrıca o anın fotoğrafını hediye etti. Arkadaşlarının alkışlarla karşıladığı itfaiye onbaşı Çelik duygulu anlar yaşadı. Öte yandan Çelik itfaiye istasyonuna gelen küçük bir çocuğun parmağından tuttu.

"ELİF KIZIMIZ BİR SEMBOL OLDU"

Pendik Belediye Başkanı Ahmet Cin plaketi itfaiye istasyonuna giderek takdim etti. Plaketi veren ve itfaiye erini tebrik eden Cin: "Maalesef İzmir'de bir deprem hadisesi oldu. Burada rahmetli olan vatandaşlarımıza Allah'tan rahmet diliyoruz. Şu anda hasta olanlara acil şifalar diliyoruz. Pendik'ten itfaiyeci arkadaşlarımız buraya hemen yardıma koştular. Bu depremin sembolü olan Elif kızımız Muammer Bey'in parmağını tutmak suretiyle, bir sembol oldu. Dolayısıyla bu sembolle ilgili yapmış olduğu çalışmalardan dolayı bu gayretlerinden dolayı hem Pendik İtfaiyesini bu çalışmalarından dolayı tebrik etmek istedik" dedi.

İtfaiye eri Muammer Çelik

"HİÇBİR HAREKET YOKTU, ÖLMÜŞ OLDUĞUNU DÜŞÜNDÜK"

İzmir'de o tarihi ana tanıklık eden Pendik itfaiye istasyonu ekiplerinden itfaiye onbaşı Muammer Çelik ise o anları şu şekilde anlattı: "Hiçbir hareket, belirti yoktu. Ölmüş olduğunu düşünmüştük. Elif'in benim parmağımı tutması tamamen kendi tercihiydi. Elif parmağıma tutunarak hayata tutundu. İyi ki Elif bizim parmağımızı tuttu. Elif tamamen enkaz altındaydı. Üst tabyanın yıkılmış olduğunu ve yaşam alanının çok küçük alanda olduğunu fark ettik. Çok uğraş verdik. Elif'i bulduğumuzda sırt üstü yatar vaziyetteydi. Hiçbir hareket, belirti yoktu. Ölmüş olduğunu düşünmüştük. Gerçekten de çok üzüldük. Ekip de çok üzüldü. Fakat bir anda eli parmağımıza yapıştı. Bizi çok sevindirdi. Sevincimiz katbekat arttı. Elif parmağımı hiç bırakmadı. Ambulansa kadar öyle gittik"