Otizmli oğlu ve eşinden etkilenerek kendisini engelli bireylere adadı

Erzurum'da yaşayan Şaban Hepekbiç, bedensel engelli eşi ve otizmli oğlundan etkilenerek, engelli bireylere yardım için çaba gösteriyor.

Erzurum'da yaşayan Şaban ve Nurgül Hepekbiç çiftinin dünyaya gelen ikinci çocukları Eren'e, 6 yaşında geçirdiği ateşli havale sonucu otizm teşhisi konuldu.

Çocuklarına daha iyi gelecek sunabilmek için bir süre Ankara'da yaşamlarını sürdüren Hepekbiç ailesi, daha sonra kente döndü.

Yaşadığı felç sonucu bedensel engelli kalan eşi Nurgül ve otizmli oğlu Eren ile hayatını sürdüren Şaban Hepekbiç, eşinin tavsiyesi üzerine Erzurum Zihinsel ve Bedensel Engelliler Derneğine üye oldu.

Bedensel engelli eşiyle dernekte engelli bireylere hizmet etmeye başlayan Hepekbiç, bir yılın ardından yapılan seçimle dernek başkanlığına seçildi.

Engelliler için eğlenceler, yardım çalışmaları düzenleyen Hepekbiç, eşinin ve dernek üyelerinin desteğiyle engellilerin yüzünü güldürüyor.

"Bu çocuklarımızın tek isteği sevgi"

Erzurum Zihinsel ve Bedensel Engelliler Derneği Başkanı Şaban Hepekbiç, AA muhabirine, 27 yaşındaki oğluna 6 yaşında otizm teşhisi konulduğunu, eşinin ise sonradan geçirdiği felç sonucu bedensel engelli olduğunu söyledi.

Oğluyla daha iyi iletişim kurmak için ailece 6 yıl Ankara'da yaşayıp eğitim aldığını belirten Hepekbiç, Erzurum'a döndükten sonra çalıştığı kurumdan emekli olup dernek faaliyetlerine ağırlık verdiğini anlattı.

Hepekbiç, şöyle devam etti:

"Eşim felç olunca ve çocuğum da özel rehabilitasyon eğitimi alınca, 'Erzurum'da engelli çocuklara hizmet eden dernek var mı?' diye sorduk. Bir dernek olduğunu söylediler. O derneğe üye olmak istedik. Sadece çocuğum için değil, bu çocuklar da benim çocuğum diyerek onlar için bir şeyler yapmak istedim. Dernekte bir yıl üye olarak çalıştıktan sonra başkan seçildim. Bir yıldır farkındalık yaratmak için kışın kafelerde, yazın piknik alanlarında faaliyet yapıyoruz. Geçtiğimiz yaz ayında çocuklarımızı tatile götürdük. Çocuklarımızla birlikte yaşamak için destek oluyoruz. Bu çocuklarımızın tek isteği sevgi. Sevgiyi verdikten sonra karşılığını çok fazla alıyorsunuz."

Zorlandığı zamanlarda en büyük destekçisinin eşi olduğuna işaret eden Hepekbiç, "Evde eşimle çocuklar için ne yapabiliriz diye sürekli çalışıyoruz. Bunu seve seve yapıyoruz. Allah, son nefesimi verene kadar bu çocuklara, eşime ve engellilere yardım etmeyi nasip eylesin. Dernekçilik zor ama karşı taraftan sevgi, ilgi alınca mutlu ediyor." dedi.

Çocuğu için aldığı eğitimleri diğer engellilere de uyguluyor

Çocuğuna otizm teşhisi konulduktan sonra eğitimler alan Hepekbiç, "Bu çocuklar kendilerinin özel olduğunu biliyor. 'Ben özelim, sosyal hayatına beni de dahil edeceksin.' diyorlar aslında. Bunları yaptıkça çocuğum çok mutlu oluyor. Şimdi diğer çocuklarımıza da aynı şekilde bunları yapıyoruz. Her çocuğun ne istediğini anlayabiliyorum. Eşim de bu konuda kitaplar okuyor." diye konuştu.

Derneğin yönetiminde engellilere hizmet eden Nurgül Hepekbiç ise eşiyle başladığı dernekte çok mutlu olduğunu anlatarak, "Eşim bu konuda çok duyarlı birisi. İkimiz de canıgönülden severek çalışıyoruz. Diğer çocukları kendi çocuğumuzdan ayırt etmiyorum. Onları sevindirmekten mutluluk duyuyorum." ifadelerini kullandı.