Hayat bazen karakterlerin gözünden bakıldığında, en basit anlar bile heyecan dolu bir hâl alır. Çocukluk, aradaki o ince çizgide duran kırılgan bir an gibidir… Bir yanda büyümeye mecburiyet, diğer yanda her şeyin renkli ve eğlenceli olduğu o saf zaman. Jeff Kinney'in Saftirik Greg'in Günlüğü serisi tam da bu çizgide ilerliyor. Günümüz dünyasında çocukluğumuzu anlatan en gerçekçi ve en evrensel hikâyelerden biri olarak varlığını sürdürüyor.
Kinney'in kaleme aldığı ve 2007'den bugüne, 70 dilde, 300 milyon kopyaya ulaşan serinin 20. kitabı 'Saftirik Greg'in Günlüğü 20: Parti Aşkına!', Epsilon yayınları tarafından 5 Aralık'ta okuyucunun beğenisine sunuldu. Kinney, İstanbul'a gelerek serinin 20'nci kitabı Parti Aşkına'nın tanıtımını yaparken, yalnızca bir yazar olarak değil; bir neslin duygularına tercüman olan bir hikâye anlatıcısı olarak karşımıza çıktı.
"Bu kadar kutuplaşmış bir dünyada çocukluk deneyimi bizi birleştiriyor."
Basın toplantısının ardından Jeff Kinney'e, dijital dünyadan yazarlığa uzanan yolculuğunu sordum. Bu geçişin yalnızca bir kariyer değişimi olmadığını, aynı zamanda kişisel bir hayalin devamı olduğunu vurguladı.
"Ben her zaman karikatürist olmayı umut ediyordum. O benim rock star hayalimdi. Bu yüzden bilgisayar programcısı olduğumda bile geceleri bu işi yapıyordum; çünkü yapmak istediğim şey buydu."
Bu sözler, bir neslin yaratıcı hayallerine olduğu kadar çağın getirdiği dijital dönüşüme de güçlü bir gönderme niteliğinde. Kinney, dijital alanda üretmeye devam ederken karikatürist olma hayalinden hiç vazgeçmediğini ve attığı her adımı bu hayalin peşinden giderek attığını anlatıyor. Onun hikâyesi, bir hayalin ısrarla takip edilmesinin gücünü gösteriyor.
İllüstratör Olmak İsteyenlere Tavsiye: Taklit Edin, Sonra Kendi Yolunuzu Bulun
15 yaşındaki kızımın da illüstratör olma hayalini paylaşıp genç sanatçılara ne söylemek istediğini sorduğumda Kinney şöyle yanıt verdi:
"Bence yapabilecekleri en iyi şey, başkalarının tarzlarını kopyalamak. Çünkü başkalarının tarzlarını kopyaladığınızda, onların çizimlerini nasıl inşa ettiklerini öğrenmeye başlarsınız. Ben karikatürist olarak böyle başladım. Bir süre sonra kendi tarzınız kendiliğinden oluşur; çünkü illüstrasyon bir parmak izi gibidir."
Kinney'nin bu yaklaşımı, yalnızca sanatla ilgilenen gençler için değil, hayalini arayan herkes için cesaret verici bir hatırlatma niteliğinde.
İçindeki Çocuk, Hep Aynı Çocuk
Röportajın sonunda Kinney'e, "İçindeki çocuk bugünkü Jeff Kinney'e ne söylerdi?" sorusunu yönelttim. Yanıtı hem mizahi hem de düşündürücüydü:
"İçimdeki çocuk ne derdi diye düşündüğümde, sanırım Greg Heffley bazı yetişkinlerin onun günlüklerinden para kazandığını öğrendiğinde çok sinirlenirdi."
Bu yanıt, büyümenin ve karakterlerin zamanla evrilmesinin güçlü bir özeti gibi. Büyümek belki de içimizdeki çocukla vedalaşmak anlamına geliyor; ancak Kinney'nin sözlerinde çocukluğun hâlâ bizimle kaldığı hissi var. Greg Heffley'in hikâyesinde bu içsel çatışmaları ve duygusal derinliği ustalıkla işleyen yazar, karakterini hayatla barıştırırken okuru da kendi çocukluğuyla yeniden karşılaştırıyor.
Zamansız Hikâyeler: Saftirik Greg'in Günlüğü Hâlâ Bizimle
Kinney, serinin yıllar içinde büyümesini hikâyelerin evrensel gücüne bağlıyor:
"Bazı hikâyeler gerçekten yaş almıyor. Çocukluk deneyimi, dünyanın dört bir yanındaki insanlar için evrensel bir bağ kuruyor. Bu da serimizin gücünü artırıyor."
Çocukluk ile ergenlik arasındaki o ince çizginin, yıllar geçse de aynı duyguları barındırdığını bir kez daha hatırlatan Kinney, Saftirik Greg'in Günlüğü serisinin neden hâlâ bu kadar güçlü bir bağ kurduğunu da net biçimde ortaya koyuyor. Çünkü bazı hikâyeler gerçekten yaş almıyor.
