TÜM KATEGORİLER
Oruca nasıl niyet edilir? Oruca ne zaman niyet edilir? Ramazan ayında oruca niyet nasıl edilir?
Ramazan ayının gelmesiyle birlikte oruca nasıl ve ne zaman niyet edilir araştırılmaya başlandı. Niyet etmek orucun şartlarındandır. Niyetsiz oruç sahih değildir. Bu bakımdan oruçta niyet konusu önemlidir. Peki, oruca ne zaman ve nasıl niyet edilir? Oruça nasıl niyet edilir? Yazımızdan bilgilere ulaşabilirsiniz...
Diyanet'e göre oruca nasıl ve ne zaman niyet edilir? Oruca niyet etmek için sahura kalkmak şart mı? Oruca nasıl niyet edilir? Oruca ne zaman niyet edilir? Ramazan ayında oruca niyet nasıl edilir? İlk oruca hangi gün niyet edilir?
ORUCA NE ZAMAN VE NASIL NİYET EDİLİR? (DİYANET)
Niyet etmek orucun şartlarındandır. Niyetsiz oruç sahih değildir. Kalben niyet etmek yeterli ise de niyeti dil ile ifade etmek menduptur. Oruç için sahura kalkılması da niyet sayılır.
Ramazan orucu, belli günlerde tutulmak üzere adanan oruçlar ile nafile oruçlar için niyet etme vakti, güneşin batması ile ertesi gün tepe noktasına gelmesi öncesine kadarki süredir Ancak imsaktan sonra yapılacak niyetin geçerli olması için bu vakitten itibaren bir şey yenilip içilmemiş, oruca aykırı bir iş yapılmamış olması gerekir. Aksi takdirde gündüz niyet caiz olmaz (Kâsânî, Bedâî', II, 85). Bu oruçlar için, "yarınki orucu tutmaya" şeklinde mutlak niyet yeterlidir. Bununla birlikte geceden niyet edilmesi ve "yarınki Ramazan orucuna" şeklinde orucun belirlenmesi daha faziletlidir. Ramazanın her günü için ayrı niyet edilmesi gerekir (Mevsılî, el-İhtiyâr, I, 397, 400).
Kaza, keffaret ve bir zamana bağlı olmaksızın adanan oruçlar için gün batımından itibaren en geç imsak vaktine kadar niyet edilmiş olmalıdır. Bu tür oruçlara niyet edilirken, "falanca kaza, keffaret veya adak orucuna" şeklinde belirtilmesi gerekir.
Şafiî mezhebine göre ise nafile dışındaki tüm oruçlara geceden niyet edilmelidir. İmsak vaktine kadar niyet edilmemişse o günün orucu geçerli olmaz. Nafile oruçlara ise güneş tepe noktasına gelmeden öncesine kadar niyet edilebilir (Şirâzî, el-Mühezzeb, I, 331-332).
