Geldik yine yeni bir sona. 2025 yılını kapatmaya hazırlanırken en çok önemsediğim ve muhasebesini biraz korkarak biraz da heyecanla yapmaktan vazgeçmediğim bir başlığım var.
Geçen koca bir yılda kendinden ve yaşadıklarından hoşnut muydun? Umduklarının ne kadarını bulabildin beklediklerinin ne kadarını yaşayabildin?
Yıllardır yapılacaklar listesinde biriktirdiğin onca satırdan kaçını silebildin mesela? Kaçını bir sonraki yıla devredip ertelemek zorunda kaldın.
Ve o liste kabarıp duran artık sayfanıza sığmayan o listeye daha kaç satır ekledin?
Kaç güzel film izledin, kalbine dokunan kaç güzel şiir okudun, ufkunu açan büyüten kaç güzel kitap okudun, iyi ki tanıdım diye kaç yeni insana sarılabildin, kaç defa, sabah uyanıp aynada size bakan yüzünüze gururla ve keyifle gülümsedin mesela.
Kaç şehir tanıdın, tanıyıp sevdiğin kaç şehre hesapsız dalıp, taze sıcak bir çayıyla demlendin? Yoksa 25'in defterini iki karış suratla kapatıp lanetler mi okudun yine geçen seneki gibi.
Gelecek seneyi daha şimdiden kararttın mı içinde, daha başlamadan.
Hani çok klişe olacak belki ama gelen gideni aratır dedikleri doğru mu yoksa. Yok değil aslında da geçmişin üstüne iliştirdiğimiz özlem, yakasına iliştirdiğimiz nostalji romantizmi ve kayıplarla özlediğimiz geçmiş bugünü yavan kılıyor sanki.
Bıkkınlık, yılgınlık, yaşlanan ve nerdeyse nefessiz kalıp boğulan umutlarımızla beklemekten yorulduk mu?
Teslim olup içimizi karanlığına mı gömelim? Yok değil daha değil. Şu aralar memleketi esir alan o kardan silkelenir gibi silkelensek üstümüzdekilerden.
Bir şiir, bir şarkı, bir ıslıkla dudağımızda, eşiğinde durduğumuz yeni yıla seksek bir oyunla atlar gibi atlasak.
Kendi filmimizin kahramanı olsak, az romantik komedi, biraz macera, biraz da aşk katsak filmimize, geçen seneden biraz daha çok gökyüzü, biraz daha çok toprak ve daha çok yağmurla muhabbete düşsek bu sene.
Kirli ve sığ gündeminden kaçsak siyasetin, haberlerin ve çürümüş ve bizi de kendiyle çürüten gündeliklerin..
Hoş gelse ve biz de hoş girsek 2026'ya.
