Mutluluk nedir?

Ruhumuza iyi gelen anlarla besleniriz. Ruhumuza kötü gelen anlarla da iyileşiriz ve iyileşirken besleniriz. O yüzden mutluluk, saf iyi olma hali değil; kötü ve iyi olma hallerinden bize geçen öz hâli tarif eder bence.

Yaşadığımız her an kıymetlidir ve özeldir. Bazı anları ise daha biricik yapan bize hissettirdikleridir. Hislerimize göre sınıflandırırız anlarımızı. Ancak hislerimize odaklanırken gözden kaçırdığımız esas ise ruhumuzun onarımıdır. Bunu çoğu zaman kimse düşünmez. Üzerinde durulması da oldukça güç gelir zaten. Ancak bazı olaylar ve durumlar vardır ki ilk zamanlarda bize iyi gelmediğini düşünsek de ruhumuzu onaran taraflarını görmeye başlarsak aslında uzun vadede bizi iyi geldiklerini fark etmeye başlayabiliriz.

Yas tutmak, kötü duyguda kalarak bize hissettirdiklerini anlamak, duygularımıza odaklanmak bunlar oldukça önemli şeylerdir. Her ölenin arkasından tutulan yas gibi her biten şeyin, her kaybın ki bu bir duygu veya bir durum bile olabilir, ardından yas tutulması gerekir. O yas, içinde bizi iyileştiren temel özü içerir. Yas sırasındaki kabulleniş, çekilen acı, biriktirilen hüzün ve akıtılan gözyaşları bizi onaran esas ögelerdir. Kimliğimize katkı yapan yapı taşlarıdır.