Malatyalı Hemşirenin Tiyatro Aşkı

Malatya'da 17 yıldır hemşire olarak görev yapan Nil Kumsal Keleş, "Benim için nefes almak gibi bir şey" diye tarif ettiği tiyatroyu da 17 yıldır yapıyor. Tiyatrodan kopamayan Keleş, "İnşallah bir gün Beşiktaş Kültür Merkezi'nde oynarız" dedi.Sivas Cumhuriyet Üniversitesi'nden 2005 yılında mezun olduktan sonra İnönü Üniversitesi Turgut Özal Tıp Merkezi'nde çalışan ve 17 yıldır hemşirelik yapan Nil Kumsal Keleş, Tozlu Mizah ekibiyle tiyatro oyunlarında rol alıyor. Hastanede görev yapan ve arta kalan zamanlarını provalarda geçiren Keleş, kendisini bu alanda daha da geliştirmek istiyor. "ARKADAŞIMLA PROVAYA GİDİYORDUM BANA 'SEN OYNA' DEDİLER"Keleş, üniversitede tiyatroyla tanıştığını ifade ederek, "2005'te üniversitenin son yılında bir tiyatro oyununda oynamıştım. Öğrenci evindeyken, bir arkadaşımı tiyatro oyununa çalıştırıyordum. Provalara beraber gidiyorduk. Bir gün bana 'Sen yapsana' dedi. Ben de o rolü oynadım. Hoca, 'Kaçırmayacağız, sen yapıyorsun' dedi. 'Hadi Öldürsene Canikom' adlı oyunda oynadım. 5-6 kez oynadım. Hatta bir keresinde annem izlemeye gelmişti, herkes beni alkışlarken annem "Bu ilk ve son, bir daha oynamıyorsun demişti" diye konuştu."TİYATRODA OYNAMAYI ÇOK İSTİYORDUM"Ailesinin tiyatro yapmasına izin vermediğini anlatan Keleş, "Sonra Malatya'ya geldim, çalışmaya başladım. Eşim de tiyatro oyunlarında rol almamı istemiyordu. Yaklaşık 8 ay önce bir arkadaşım, tiyatroya yeteneğimin olduğunu söyledi. Ben de tiyatro hocası olan Ömer Konakçı ile görüştüm. 'Nalınlar' isimli tiyatroda kadın karakterlere ihtiyacın olduğunu söyledi. Eşim de izin vermişti, ben de tiyatroda oynamayı çok istediğim için hocayı sürekli aradım. Sonra beni 'Tozlu Mizah' ekibine dahil ettiler. Öyle yeniden tiyatroya başladım" dedi."İNŞALLAH BİR GÜN BEŞİKTAŞ KÜLTÜR MERKEZİ'NDE OYNARIZ"Keleş, tiyatroyu çok sevdiğini ifade ederek şunları söyledi: "Sahneye çıktıktan sona bırakamıyorsun. Orada yaşadığın mutluluğu hiçbir şeyden alamıyorsun. 5 yaşında çocuğum var. Eve gidiyorum çocuğumla ilgileniyorum, temizlik işlerini yapıyorum, provalara çalışıyorum, eşimle ilgileniyorum. İstersen zaman ayırabiliyorsun çünkü orada mutluyum. 2 saatlik provada gülüp, eğlendiğim kadar hiçbir yerde eğlenmiyorum. Tiyatro benim için nefes almak gibi bir şey. Annem başta tiyatroda rol almamı istemiyordu ama şimdi yavaş yavaş o da ikna olmaya başladı. İnşallah bir şey demezler çünkü devam etmek istiyorum. Eşim bana çok destekçi oluyor. Çocuk bakımı, ev işleri konusunda büyük yardımı var. 'Senin mutlu olman bana yeter' dedi. Allah razı olsun eşimin çok desteği oldu. Hastanede de çalışma arkadaşlarımın çok desteğini görüyorum. İnşallah böyle devam edip, Tozlu Mizah ekibi olarak iyi yerlere geliriz. Daha çok sosyal projelerde yer almak istiyorum. Daha yeniyiz ve çok çalışmamız lazım. İnşallah bir gün Beşiktaş Kültür Merkezi'nde (BKM) oynarız."