Çatalhöyük Dünya Mirası Listesi'ne Girdi

Dünyanın en eski yerleşim merkezi olarak bilinen ve 9 bin yıllık geçmişe sahip olan Çatalhöyük, UNESCO tarafından Dünya Mirası Listesi'ne alındı.

Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından M.Ö. 7 bin 400 yıllarına uzanan Konya'nın Çumra İlçesi'ndeki Çatalhöyük Neolitik Kenti, Unesco'ya kültür mirası adayı olarak teklif edilmişti. Rusya'nın St. Petersburg kentinde toplanan UNESCO Dünya Mirası Komitesi, Çatalhöyük'ü Dünyü Kültür Mirası Listesi'ne aldı.

Dışişleri Bakanı Ahmet Davutoğlu da, Çatalhöyük'ün Dünya Mirası listesine alınmasıyla ilgili mesajında, alınan karardan memnun olduğunu dile getirdi. Davutoğlu,Çumra Küçükköy mevkiinde bulunan ve geçmişi M.Ö. 7400 yıllarına uzanan Çatalhöyük, yalnız şehrimiz ve ülkemiz için değil, dünya insanlık tarihi adına önemli izler taşımaktadır. İnsanlığın ilk yerleşim yeri, ilk tasarlanmış ev mimarisinin yanı sıra ilk kutsal yapılara ait özgün bulgular da Çatalhöyük'tedir. Döneminin sosyal hayatına ilişkin tarihi kanıtlar sunan Çatalhöyük, bir anlamda insanlık tarihinin an be an kaydedilmiş belgeselidir. Böylesine önemli tarihi ve kültürel değerimizin UNESCO tarafından Dünya Mirası Listesi'ne alınması şehrimiz ve ülkemiz adına olduğu kadar dünyamız için de hayati öneme sahiptirdedi.

Kültür ve Turizm İl Müdürü Mustafa Çıpan da, ülkemizde bugüne kadar 10 eserin Dünya Miras Listesi'ne girdiğini hatırlattı. Çıpan,Herhangi bir ilde, tarihi ve kültürel bir değerin, Dünya Miras Listesi'ne alınması o ilin tanınırlığını, o ilin marka değer olma özellilğini önemli ölçüde artıyor.Ona olumlu katkı sağlıyor. Onun için bu karı çok önemsiyoruz.dedi. Çıpan, Çatalhöyük'ün Dünya Miras Listesi'ne alınmış olan eserlerden farklı bir konuma sahip olduğunu böylelikle listede önemli bir eksikliğin yerini doldurduğunu söyledi.

ÇATALHÖYÜK

2012 yılı kazı çalışmalarının yeni başladığı Çatalhöyük, Konya'nın güneydoğusunda, buğdaylık arazide bulunmaktadır. Doğu yerleşimini, en son Cilalı Taş Devri sırasında ovadan 20 metre yüksekliğe kadar ulaşan bir yerleşim birimi oluşturmaktadır. Ayrıca, batıya doğru da ufak bir yerleşim birimi ve birkaç yüz metre doğuya doğru da bir Bizans yerleşimi bulunmaktadır. Bugüne kadar bulunmuş en eski ve en gelişmiş Cilalı Taş Devri yerleşim merkezidir. 1958 yılında James Mellaart tarafından keşfedilmiş, ilk kazıları 1961- 1963 ve 1965 yıllarında yapılmıştır. 1993'te yeniden başlayan ve günümüze kadar devam eden kazılar Ian Hodder tarafından yönetilmektedir.

Tarih öncesi yerleşim birimleri Tunç Çağı'ndan önce terk edilmiştir. Bir zamanlar iki yerleşim birimi arasında Çarşamba Nehri'nin bir kanalı akmaktadır. Yerleşim birimleri, ilk tarım zamanlarında elverişli sayılabilecek alüvyonlu toprak üzerine kurulmuştur. Evlerin girişleri üst kısımlarında bulunmaktadır.