Hayatını kaybeden Sezai Karakoç'un "Mona Roza" şiirinde adına akrostiş yaptığı Muazzez Akkaya ilk kez konuştu

Şair, yazar ve düşünür Sezai Karakoç, hayatını sürdürdüğü İstanbul'da vefat etti. 88 yaşında aramızdan ayrılan Karakoç, Türk edebiyatının öncü yazarlarındandı. Türk edebiyatını acı kaybının ardından Sezai Karakoç'un Mona Roza şiirinde adına akrostiş yaptığı platonik aşkı Muazzez Akkaya konuştu. "BEN SEBEP OLMADIM İNŞALLAH" Odatv'ye açıklamalarda bulunan Muazzez Akkaya çok üzgün olduğunu belirtti. Akkaya "Hay Allah üzüldüm. Evlenmemiş olmasına üzüldüm açıkçası keşke o kadar bağlı olmasaydı. Yani ben sebep olmadım İnşallah..." ifadelerini kullandı. "ONUN MUTLU OLMASINI İSTERDİM" Mülkiyede tanıştıklarını, tek fotoğraflarının da Mülkiye'nin geleneksel İnek Bayramı'nda olduğunu söyleyen Akkaya "İyi bir insandı, ikinci sınıftan arkadaşımdı. Kader, kısmet mi diyelim bilmiyorum, nur içinde yatsın. Ben onun mutlu olmasını isterdim" ifadeleriyle son kez veda etti. "YAKINLIK DUYAMADIM" Sezai Karakoç'un akrostişler yazdığı o günleri Akkaya şöyle anlattı: "Mono Roza şiirinden ikinci sınıfa haberdar olmuştum. Aynı sınıfı paylaştığım Altan Öymen'in eşi Aysel Öymen çok güzel şiirler yazan biri var demişti. Şiir gecesi olmuştu, o şiiri okumuştu. Valla yakınlık duyamadım. Çalışkan bir arkadaştı. Ama pek düşünmüyordum aynı sınıftan biriyle... Cemal Süreya ile aynı sınıftaydık. O da cebime şiirler koyuyordu. Evlendi yuva kurdu." MONA ROZA ŞİİRİ Mona Roza, siyah güller, ak güllerGeyve'nin gülleri ve beyaz yatakKanadı kırık kuş merhamet isterAh, senin yüzünden kana batacakMona Roza siyah güller, ak güllerUlur aya karşı kirli çakallarÜrkek ürkek bakar tavşanlar dağaMona Roza, bugün bende bir hal varYağmur iğri iğri düşer toprağaUlur aya karşı kirli çakallarAçma pencereni perdeleri çekMona Roza seni görmemeliyimBir bakışın ölmem için yetecekAnla Mona Roza, ben bir deliyimAçma pencereni perdeleri çek...Zeytin ağaçları söğüt gölgesiBende çıkar güneş aydınlığaBir nişan yüzüğü, bir kapı sesiSeni hatırlatıyor her zaman banaZeytin ağaçları, söğüt gölgesiZambaklar en ıssız yerlerde açarVe vardır her vahşi çiçekte gururBir mumun ardında bekleyen rüzgarIşıksız ruhumu sallar da dururZambaklar en ıssız yerlerde açarEllerin ellerin ve parmaklarınBir nar çiçeğini eziyor gibiEllerinden belli oluyor bir kadınDenizin dibinde geziyor gibiEllerin ellerin ve parmaklarınZaman ne de çabuk geçiyor MonaSaat on ikidir söndü lambalarUyu da turnalar girsin rüyanaBakma tuhaf tuhaf göğe bu kadarZaman ne de çabuk geçiyor MonaAkşamları gelir incir kuşlarıKonar bahçenin incirlerineKiminin rengi ak, kimisi sarıAhhh! beni vursalar bir kuş yerineAkşamları gelir incir kuşlarıKi ben Mona Roza bulurum seniİncir kuşlarının bakışlarındaHayatla doldurur bu boş yelkeniO masum bakışlar su kenarındaKi ben Mona Roza bulurum seniKırgın kırgın bakma yüzüme RozaHenüz dinlemedin benden türkülerBenim aşkım sığmaz öyle her sazaEn güzel şarkıyı bir kurşun söylerKırgın kırgın bakma yüzüme RozaArtık inan bana muhacir kızıDinle ve kabul et itirafımıBir soğuk, bir garip, bir mavi sızıAlev alev sardı her tarafımıArtık inan bana muhacir kızıYağmurlardan sonra büyürmüş başakMeyvelar sabırla olgunlaşırmışBir gün gözlerimin ta içine bakAnlarsın ölüler niçin yaşarmışYağmurlardan sonra büyürmüş başakAltın bilezikler o kokulu tenCevap versin bu kanlı kuş tüyüneBir tüy ki can verir bir gülümsesenBir tüy ki kapalı gece ve güneAltın bilezikler o kokulu tenMona Roza siyah güller, ak güllerGeyve'nin gülleri ve beyaz yatakKanadı kırık kuş merhamet isterAaahhh! senin yüzünden kana batacak!Mona Roza siyah güller, ak güller