Gazzeli iki kardeş, yağmurdan korumayan çadırlara alternatif olarak demir iskeletten çadır yaptı

İsrail'in iki yıl boyunca Gazze Şeridi'nde sürdürdüğü saldırılarda evleri yıkılan, bölgeyi vuran alçak basıncın etkisiyle oluşan yağış sonucu çadırları sular altında kalan Filistinli iki kardeş, ailelerinin barınması için enkazdan çıkardıkları inşaat demirlerini kullanarak çadır inşa etti.
Gazze'de varılan ateşkesin üzerinden 2 ayı aşkın bir zaman geçti ancak İsrail, anlaşmanın ilk aşamasının diğer maddelerinde olduğu gibi "sınır kapılarının açılması ve Gazze'ye ilaç, gıda, karavan ve çadır gibi barınma malzemelerinin girmesini" öngören maddesini de ihlal etti.
Anlaşmanın ikinci aşamasına bile geçilemedi, geçilse bile yaklaşık yüzde 90'ı tahrip olmuş ve yıkılmış bir coğrafyada yeniden imarın yıllar süreceği düşünülünce Gazzelilerin, karavan, mobil ev ve çadır gibi geçici barınaklara duydukları acil ihtiyacın boyutu ortaya çıkıyor.
İnşaat malzemesi ve barınak bir yana gıda maddelerinin bile çok kısıtlı girdiği Gazze'de evleri İsrail saldırısında yıkılan iki kardeş, soğuk ve yağmurdan korumayan çadırlarına alternatif olarak enkazdan çıkardıkları demirleri kullanarak nispeten daha dayanıklı bir çadır yaptı.
Mevasi bölgesinden Han Yunus'taki Batn es-Semin bölgesinde yıkılmış evlerinin bulunduğu yere geri dönen Hişam Ebu Ayye (50) ve Ramazan Ebu Ayye (47) kardeşler, yatakları, koltukları ve dolapları dahil her şeyi demirden olan bir çadır inşa etti.
Ebu Ayye kardeşler, bunun için ise İsrail saldırılarında yıkılan evlerinden çıkardıkları inşaat demirlerini kullandı. Filistinli kardeşler, demir çubukları ilkel aletler, demir bükme aparatları ve kas gücü kullanarak işlemek zorunda kaldı.
Her şey demirden
İskeleti demirden yapılan çadırın zemini yağmur sularından korunmak amacıyla yerden yüksekte inşa edildi. Duvar denilebilecek yan kısımları ve tepesi demir çubuklarla örüldü. Üst kısma yağmur suyu tutmaması için kemer şekli verildi. İçeride de iskeletini demir çubukların oluşturduğu dolaplar, yataklar ve odalar inşa edildi, üzerlerine ise muşambadan kılıflar geçirildi.
Kardeşlerden Hişam, savaşın başında Refah'a göç ettiklerini, oradan sahil kenarına gittiklerini ancak yiyecek, içecek ve yaşayacak çadırın olmadığı ortamda çok sıkıntı çektiklerini dile getirdi.
"Hiç değilse onurumuzla ölelim deyip evlerine geri döndüklerini ancak evin yıkılmış olduğunu gördüklerini" söyleyen Hişam, "İnşaat demirlerini kullanarak çadır yapma fikri aklımıza geldi. Yıkılmış binaların enkazından demir bükme ve bağlama aparatı gibi basit gereçler kullanarak demiri çıkarıyoruz." dedi.
Hişam, sınırların açılmasını ve Gazze'ye inşaat malzemeleri ve demir aparatlarının girmesini istediklerini sözlerine ekledi.
Eldeki alternatifi değerlendirdiler
Ramazan ise çadırların küçük olması, 5-6 kişilik bir aileye yetmemesi, yağmur ve soğuktan korumaması nedeniyle yaşadıkları sıkıntıya bu şekilde pratik bir çözüm getirdiklerini ifade etti.
İki yıldır yaşadıkları atmosferden çıkmak ve "eve benzeyen" bir yapıda yaşamak istediklerini kaydeden Ramazan, yıkılan evlerinin enkazından inşaat demirlerini çıkarıp yeniden şekil verdiklerini, misafir odası, yatak odası gibi bölümlerin yanı sıra yatak ve komodin gibi eşyalar da yaptıklarını aktardı.
Ramazan, inşa ettikleri çadırda demiri kullanma nedenlerine ilişkin ise şunları söyledi:
"Sınırlar açık değil, inşaat malzemesi girmiyor. Gıda maddeleri bile zorla giriyor. Doğal olarak elde var olan şeylerden bir alternatif arıyorsun. Bizim elimizdeki alternatif de demirdi. Biz de demiri çıkardık. Kas gücü istiyor ama maliyeti daha az."