Gelişmiş ekonomiler 2008’den bu yana enflasyonist bir iktisadi yapıyı yeniden sağlamak üzere yollar arıyor. Şimdiye kadar ne yapsalar olmadı. Para arzını artırdılar mümkün olmadı. (Bunu açıkça enflasyon elde etmek üzere spekülatif olarak yaptıklarını beyan dahi ettiler.) Likidite tuzağına düştüklerini zannettiler. Parasal sıkılaştırmaya gidince döviz kurları değerlendi. İthal mallar böylece ucuzlayınca deflasyonist etki oluştu. Örneğin ABD için 2018 itibariyle 340 milyar USD seviyesine ulaşan ve maldansa deflasyon ihraç ettikleri Çin’den başlayıp enflasyon kavgasına ticaret savaşı adı verdiler gene olmadı. Ya ne olacaktı ki?

Çözümü sorunlu iktisadi model içerisinde aradıklarından netice alamayacaklar. Cari teoriye göre ekonominin motoru enflasyondur. Enflasyon, insanları tüketime teşvik ederek piyasanın ihtiyacı olan coşkuyu sağlar. Deflasyon teorinin çözüm bulamadığı bir haldir. Dahası sorun olarak görülür. Bu durumu bambaşka bir sosyoloji olarak görür ve reddeder. Halbuki teori denilebilecek nitelikte bir çerçeve enflasyon kadar doğal olan deflasyonda da çalışmalıdır.

İktisatçılar bu teorinin zindanlarından çıkmayı düşünmedikçe kalıcı bir çözüm hiçbir zaman gelmeyecektir. Bölüşüm sorununun temel karakterini oluşturduğu kapitalizmin talebi enflasyon, reklam gibi araçlarla speküle etmeye nafile çalıştığı artık ortaya konmalıdır. Dünyanın talep sorunu yoktur. Bölüşüm sorunu vardır. Komünist model bölüşüm sorunu olduğunu yüzyıl önce görebilmiştir. Fakat bölüşümün antitezi olan eşitliği teklif etmiştir. Sorunu görmesine rağmen çözümü bulamadığından başarılı olamamıştır.

Enflasyon yolları aranacağına gerçek teoriyi aramak daha faydalı olacaktır. Mevcut durumda topluma çözüm üretmek anlamında arayış olarak ifade edilen çalışmalar ancak ve ancak kapitalizmi yüzdürme çabalarıdır.

Rasyonel insan modelinden irrasyonel insan modeline geçen bir absürtlük üzerine kurulu olan bu çabalar asıl amaçlarını deşifre etmektedir. Dünyayı ihya edecek model ancak ve sadece "sorumlu iktisat" modelidir. Gerisi olsa olsa sorunlu iktisat modelleridir. İnsandan başlayarak tanım ve teorileri sorumluluk üzerine kurulmamış modeller kapitali nemalandırma modellerinden başka amaca hizmet etmezler. Köhnemiş yozluklardan öteye gidemezler.