Bankada verdiğim sınav

Görme engelliyseniz, maaşınız bir bankaya yatıyorsa ve o bankanın ATM'leri 'körcül' değilse yandınız! Kendi paranıza ulaşmanız çok zor. Şu an beş büyük bankanın sadece iki tanesinin ATM'si bizler için uygun. Benim maaşım da kullanamadıklarımızdan birine yatıyor. Ben de paramı mobil uygulamayla bir bankadan diğerine aktarıp öyle kullanıyorum. Bir sürü aksilik bir araya geldi ve ben bir türlü paramı ATM'sini kullanabildiğim bankadaki hesaba aktaramadım. Mecbur kaldım ve bankaya gittim. Korkularımı da yanımda götürdüm.

Süreç şöyle işliyor: Bankaya gidiyorsunuz ve sıra numarası veren tüm makineler otomatik. Körler için çalışan bir sistem yok. Güvenlik görevlisinin yardımıyla numara alıyorsunuz, sıranız geliyor, kimliğinizi masaya koyup para çekmek istediğinizi söylüyorsunuz ve sessizlik! Çalışan kör olduğunuz gerçeğini görmezden gelip, paranızı verip ilgili yeri imzalatmayı seçerse her şey yolunda... Fakat genelde ikinci yolu denerler. Tabii, haklılar kendilerine göre. Çalışanlara kızmıyorum.

Artık çantamda taşıyorum

İkinci yol da şu: Kimliğinizi verdikten sonraki sessizliği çalışan bozuyor ve sihirli cümleyi kuruyor: "Sizi bir-iki dakika bekleteceğim." Bu cümle, sonuç alamayacağınız anlamına geliyor. Bunu defalarca yaşadım. Çalışıp kazandığınız paraya ulaşamıyorsunuz. Çalışan gidiyor ve ilgili birime soruyor: "Görmeyen biri geldi, para çekmek istiyor ve yalnız." Sonra geliyor ve aldığı talimatı size aktarıyor: "Para çekebilmek için iki şahit getirmeniz gerekiyor." Bunu duyunca ben de Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu'nun (BDDK) gerekçeli kararını masaya koyuyorum. Bu sorunu çokça yaşadığım için  artık bu kararı çantamda taşıyorum. Bu yazılı karar kimlik gibi! Fakat yetmiyor. Çalışan yeniden amirine gidiyor. O da bankanın ilgili iç güvenlik kararını getiriyor ve süreç tıkanıyor.

Artık ne söylerseniz söyleyin o parayı alamazsınız! Acil bir ihtiyacınız varsa yandınız. Çaresiz kalan bazı banka çalışanları bana para vermeyi bile teklif etti. Güldüm. Sorun paradan öte... Bunu anlamıyorlar. Çoğu zaman iki yerine bir şahide razı edebiliyorum onları. Fakat her yerde kamera olan bir bankada şahide çok da ihtiyaç olduğunu sanmıyorum.

Beni üzen şu: İlgili kurum beni ya da başka bir görme engelliyi birey yerine koymuyor. Zor olan görememek değil, senin bunu kabul edip mutlu mesut yaşama çabanın üç-beş kuruş yüzünden hiçe sayılması. Bu yara hiç kapanmıyor ve her seferinde yeniden canınızı acıtıyor.

ATM Magazin Haberler