TÜM KATEGORİLER
Azmiyle Engelini Aşarak, Sergisini Açtı
Bedensel engelli olmasına rağmen hayattan hiç kopmayan Mülkiye Aslan, çevresindekilerin "Ne işin var sokakta, git evinde otur" gibi sözlerine rağmen gittiği kursta, filografi sanatını öğrendikten sonra, kişisel sergisini açmanın mutluluğunu yaşıyor.
ANIL KURU - Bedensel engelli olmasına rağmen hayattan hiç kopmayan Mülkiye Aslan, çevresindekilerin "Ne işin var sokakta, git evinde otur" gibi sözlerine rağmen gittiği kursta, filografi sanatını öğrendikten sonra, kişisel sergisini açmanın mutluluğunu yaşıyor.
Konya'da yaşayan bedensel engelli Mülkiye Aslan (40), karşısına çıkan tüm zorluklara rağmen, azimle çalışarak çevresindekilere örnek oluyor. Anadolu Üniversitesi İlahiyat Fakültesi ile Harran Üniversitesi Kahta Meslek Yüksekokulu su ürünleri bölümünü bitiren Aslan, iş başvurularında insanların "Üç dakikada üçüncü kata inip çıkabilir misiniz" gibi sorularıyla karşılaşmasına rağmen moralini hep en üst düzeyde tutarak, hedeflerini bir bir gerçekleştirdi.
Üniversite hayatını bitirdikten sonra da çalışmaya devam eden Aslan, Konya Büyükşehir Belediyesi Meslek Edindirme Kursları (KOMEK) bünyesinde açılan ve 1 yıl süren filografi sanatı kursunu başarıyla tamamlayarak, eğitmen oldu. Yaklaşık 3 yıldır KOMEK'te eğitmen olarak çalışan Aslan, bu sanat dalında 80 eser ortaya koyduktan sonra 2 defa kişisel sergisini açtı.
Aslan, AA muhabirine yaptığı açıklamada, KOMEK'te eğitmen olmasının büyük zorlukları aşarak kazandığı en büyük başarı olduğunu söyledi.
Engelliler için en büyük sorunlardan birinin ulaşım olduğunu ifade eden Aslan, "Evimiz Konya merkezine uzak olduğu için akülü arabayla gidip gelme durumumuz yoktu. O nedenle çok zorluklar yaşadım. Duraklarda beklerken engelli olduğum için 'Ne işin var sokakta, git evinde otur' gibi sözlerle karşılaştım. Ancak karşılaştığım tüm zorluklara, engellere rağmen hayattan hiç kopmadım, daha sıkı sarıldım." dedi.
Aslan, üniversite mezunu olmasına rağmen çok iş aradığını dile getirerek, iş müracaatlarında "Üç dakikada üçüncü kata inip çıkabilir misiniz" şeklinde sorularla karşılaştığı günler yaşadığını bildirdi.
Azmi sayesinde, gittiği KOMEK kursunda kısa sürede filografi sanatını öğrendiğine, sonra da eğitmen olduğuna işaret eden Aslan, "Amacım engellilerin de bir şeyler yapabildiğini göstermekti. Elhamdülillah amacıma ulaştım. Engeller aşılmak için vardır. Herkesin bir şeyler yapabileceğine inanıyorum." diye konuştu.
"Ayağımızın olmayışı çalışmaya engel değil"
Kendisini için filografinin sadece bir iş değil, aynı zamanda yaşam biçimi olduğunu anlatan Aslan, şunları kaydetti:
"Osmanlı dönemi el sanatları arasında yer alan filografi, çeşitli örgü teknikleri kullanılarak, telin çiviye sarılmasıyla ortaya çıkıyor. Şimdi öğrencilerime bu sanatı öğretiyorum. Bugüne kadar bu sanat dalında 80 eser verdim, iki de kişisel sergi açtım. Engellilerin bir şeyler yapabildiğini sergiyle göstermek istedim. Bana 'Ne işin var sokaklarda' diyen kişileri de sergime davet ettim. Tabii söylediklerinden dolayı mahcup oldular, pişmanlık duydular.
Esnaf ve memur gibi her kesimden öğrencim var. Öğrencilerime yaptıkları işe sanat olarak bakmalarını tavsiye ediyorum. Bunun yanında birçok öğrenciye de ekmek kapısı oldu. Buna vesile olmak da güzel bir şey. Öğrenciler geldiklerinde engelli bir hoca beklemiyorlardı. Karşılarında beni gördüklerinde önce biraz şaşırdılar. Sonra aramızda büyük bir sevgi ve muhabbet oluştu, hiçbir sıkıntı yaşamadık. Allah her insana bir yetenek vermiştir. Önemli olan bu yetenekleri ortaya çıkarmaktır. Akıl vermiş, irade vermiş, ayakları almışsa o aklı kullanabildiğimiz yerlerde kullanmamız gerekiyor. Ayağımızın olmayışı çalışmaya engel değildir."
"Aile 'sen yapabilirsin' demeli"
Aslan, en büyük destekçisinin ailesi olduğuna işaret ederek, anne ve babasının, hiçbir zaman "Engellisin, evinde otur' demediğini, kararlarına hep saygı gösterdiklerini söyledi.
Özgüvenin çok önemli olduğunu aktaran Aslan, "Birey kendini engelli olarak gördüğü için birçok şeyi yapamayacağına inanıyor. Aile o güveni evladına vermeli. Aile 'Sen yapabilirsin' demeli. Sonuçta ayağın yok ama kolun var veya gözlerin görmüyorsa aklın var, aklınla bir şeyler yapabilirsin. Aileler, engelli çocuklarına özgüven verip, onlara sahip çıkmalılar. Engelli olduğu için çocuğundan utanan aileler var. Sadece engeliler değil ailelerin de eğitilmesi gerektiğine inanıyorum." ifadelerini kullandı.
