Bu Plaka İçin 17 Yıl Uğraştı

Bir plaka için tam 17 yıl noyunca akıl almaz mücadeleler verdi. Üstelik bu fanatik Trabzonsporlu, Trabzonlu da değil!

Ahmet Koçak... Almanya'da yaşayan binlerce gurbetçiden biri. Trabzonspor aşığı. Ama sıra dışı bir aşık...

8 yaşından beri bordo-maviye gönül vermiş. Aslen Amasya, Merzifonlu. 20 yılı aşkın bir süredir Almanya'da Baverya'nın üçüncü büyük şehri olan Augsburg'da ikamet ediyor.

Oturduğu şehrin plaka numarasının başlangıç harfi onun adının ilk harfi. Yani A. Bu zamana kadar aldığı araçların hepsinde A ve TS harflerinin olmasına dikkat etmiş. Fakat hiçbirinde 61 rakamını denk getirememiş. Almanya'ya gittiği günden beri hayali hep 'A TS 61' olan bir plakaymış. Bu yüzden her hafta araba satılan galerilere telefon açmış ya da internetten satılan araç plakalarını sürekli kontrol etmiş.

"O" FANATİK TRABZONSPOR TARAFTARI

Koçak, fanatik bir Trabzonspor taraftarı, evinin her yerini bordo-maviye boyamış, hayata bordo-mavi bakıyor.

1992'DE PLAKANIN PEŞİNE DÜŞTÜ

Koçak, plaka tahsisi yapan kurumun kapısını ilk kez 1992'de çalmış. Plakanın kullanımda olduğunu söylemişler ancak Koçak plakanın kayıtlı olduğu adres istemiş. Görevliler kanunlar gereği vermemişler adresi. Durum bu şekilde yıllarca sürmüş.

Bir gün yıllardır özlemini duyduğu aracı trafikte görür ama yetişemez. O gün sabahtan akşama kadar cadde ve sokaklarda aracı arar ama nafile. Yine plaka tahsisi yapan kuruma gider. Yine aynı soruyu sorar. Yine cevap alamaz. Ancak görevli kadının başka yöne bakmasından istifa ederek bilgisayar ekranına sokulur ve aracın kime ait olduğunu, hatta o şahsın hangi mahallede oturduğunu görür. Görevli kadın bilgisayarına bakıldığını fark edince çok kızar ama Koçak alacağını almıştır.

TEK TEK KAPI ZİLLERİNE BASIP ARACIN SAHİBİNİ ARADI

Kurumdan ayrılan Koçak soluğu otomobilin kayıtlı olduğu sokakta alır. Aklına mahalledeki her evin kapısına Almanca 'A TS 61 plakalı aracın sahibi beni bu numaradan arasın' ilanı yapıştırmak gelir. Aradan bir hafta geçer ama ne arayan vardır ne soran. Tekrar aynı mahalleye gider. Her evin ziline basmaya karar verir. Tek tek zillere basacak ve aracın kime ait olduğunu soracaktır. Bu güvenlik açısından sorun oluşturacak bir durum ama Ahmet Koçak bunu göze almıştır.

Bir hafta sonu mahalledeki evlerin zillerine basmaya başlar. Birkaç evden yanıt gelmez. En sonunda bir evin megafonundan 'Kimsiniz?' diye bir ses duyar. Heyecanla 'A TS 61 numaralı arabanız için geldim, ben bu plakayı istiyorum, ücreti neyse veririm' der. Cevap, 'Bizim ehliyetimiz yok ki arabamız olsun' şeklindedir. Sonra kadın devam eder: "O plakalı araba bizde değil, komşumuzda." Ahmet Koçak çok mutlu olur. Sonra yandaki adrese gider. Zile basar. Karşıdaki ses 'Kimsiniz?' diye sorar. Adını söyler. Ama kapı açılmaz. Zira kadın korkmuştur. Ahmet Bey tekrar komşuya gider: "Kapıyı açmıyor, bana yardım eder misiniz?" 'Hay hay' der kadın. Birazdan birlikte diğer evin kapısına varırlar. Zile basılır. Kapı da haliyle açılır. Kadın, komşusunu Ahmet Bey ile görünce şaşırır. Komşusu, "Bu bey seninle konuşmak istiyor." der. Ahmet Bey, kendisini tanıtır. Uzun yıllardır bu plakanın peşinde olduğunu söyler. Kadın, "Geçen gün evimizin kapısında bu plakayı soran bir kağıt asılıydı. Öyleyse onu da siz asmış olmalısınız." der. Cevap, evettir. Oysa kadın, kapısında o kağıdı görünce polisi aramış, polis ise sizin aracınızla ilgili bize bir şikayet yok diye cevap vermiştir. Kadın gerçeği öğrenince hem güler hem de Ahmet Bey'e bu plakayı neden bu kadar çok istediğini sorar. Ahmet Bey, "Benim her şeyim bu plaka. A, ismimin baş harfi. TS, tuttuğum takımın kısaltılmış harfleri. 61 de tuttuğum takımın bulunduğu şehrin plaka numarası. Ev telefonum, kimlik numaram, çocuklarımın telefonu, yani aklınıza ne gelirse 61."

Kadın şaşırır ve "Hayret, bu acayip bir şey, bir hastalık herhalde. Çünkü bu arabayı bana kardeşim hediye aldı. 1992'den beri bu plaka bende. Benim de adım T ile soyadım S ile başlıyor. 61'e gelince... Kardeşim 61. doğum günüm d

Haberler