Benim Bayramlarım

SİBEL CAN

HELVA VE YEMEK KOKULARI BURNUMDA

Bayramlar benim için burukluktur. Herkes telaşla anne-babasının evine koşarken, ben iki sevdiğim insanın toprağını, mezar taşlarını öperek kutluyorum bayramlarını... Helva kokuları, annemin bayram sabahı yaptığı yemek kokuları gelir burnuma... Çocukluğumun bayramlarını özlerim. Ramazan'ı ailece yaşardık. Babamın iki kız evladı olduğu için mahalledeki erkek çocuklarını sünnet ettirdiğini hatırlarım. Annemin ölmüşlerimizin ruhuna yaptığı helvaları, kapı kapı tepsi ile dağıttığım aklıma gelir. Babamın kız kardeşim ve bana aldığı bayramlıklar gelir. Bayramlarda ailecek yenilen yemekler gelir aklıma... Bayram harçlıkları, mendiller, şekerler ve yarım gün tuttuğum oruçlar gelir... Annemle babam, gelenek ve göreneklerine bağlı olarak yetiştirdi beni. Ben de onlardan gördüğüm gelenekleri çocuklarıma aşılıyorum. Hayat acısıyla, tatlısıyla yaşanıyor. Benim için acı da olsa bir bayram daha geldi. Herkese sevdikleriyle mutlu bayramlar diliyorum."

#Sayfa#

TÜRKAN ŞORAY

HER KAPI ZİLİ BENİ MUTLU EDİYOR

'Bayram denince aklıma ilk; annem ve kızkardeşim Nazan ile birlikte dedemin ve anneannemin elini öpmek için sabah evden çıkışlarımız gelir. Halen gözümün önündedir annemin bizi karşısına alıp, saçımızı, başımızı, eteğimizi düzeltip boynumuza, bileklerimizin içine lavanta kolonyası sürüşü... Dedemlere gittiğimizde o anneannemle yan yana durur; biz de Nazan'la ben önde, annem arkada sıraya girer, ellerinden öperdik. Sonra o güzel kolalı, beyaz, dantel işlemeli mendillerin içindeki paraya bakar sevinçle birbirimize göz kırpardık. Hep anneannemin o el işlemeli mendillerini saklamadığım için pişmanlıklar var içimde. Dedem jilet gibi dururdu... Çok yakışıklı bir adamdı. Anneannem de güzel bir kadındı. Sonra karşılıklı oturur sohbet ederdik. Neredeyse haftanın beş günü birbirimizi görmemize rağmen o bayram sabahları nedense daha resmi dururduk, kendimizi misafir gibi hissetmemize izin verilirdi. Benim için bayram; kucaklaşma, kendini en iyiye hazırlama, karşındakine en fazla önemi verme anı gibi geliyor. Bu yüzden ben bayramları çok seviyorum. Çalınan her kapı zili beni mutlu ediyor. Telefon mesajlarına baktığımı söyleyemeyeceğim çünkü mesajla bayramlaşma çok yavan benim için. Bu hatıralardan sonra günümüze dönüp pek çok kişinin büyüğü olarak herkesi sevgiyle kucaklıyorum... Mutlu bayramlar diliyorum..."

#Sayfa#

İBRAHİM ÇELİKKOL

ANNEANNEMİN KAHVALTI SOFRASI...

"Bayramlar; samimiyetimizin, insanlığımızın, farklılığımızın buluşma noktasıdır bence. Sahip çıkmamız gereken, özümüzü yansıtan duygular bütünü bayramlar. Herkesin bir arada olduğu, uzun, büyük masalarda yemeklerin yendiği, koyu sohbet anlarının yaşandığı en büyük, en güzel paylaşımlardan biri... Bayram deyince anneannemin geleneksel kahvaltı sofrası gelir önce aklıma, taze börek kokuları tüter burnuma, lezzetine doyulmaz yaprak sarması... Herkesin özellikle sevdiği bir şey mutlaka bulunur sofrada. Aramızdan ayrılanlar anılır hüzünle, yeni gelenlerin yeri açılır, onlar da katılır bitmek bilmeyen sohbetlerimize; kendilerince anlatmaya çalışmak istedikleriyle. Bayramın özeti ve içimde yaşattığı budur bende. Bu bayramda da yapacağım, daha önce yaptığım gibi... Herkese tüm sevdikleriyle beraber mutlu, arzu ettiği gibi geçireceği bayramlar diliyorum."

#Sayfa#

MEHMET ALİ

ÇOCUKLARIMLA BİR BAŞKA GÜZEL

"Bugün; güne bir farklı açtım gözlerimi... Çocukluğumdan kalma bayram heyecanımı hala yitirmediğimi fark ettim, büyük bir mutlulukla yine... Benim bayram sevincim hala aynı ama üstüne çocuklarımın bugünü yaşama sevinci eklendi zamanla ve bana daha da büyük keyif verdi... Şimdilerde kendi heyecanımı yaşarken onların da keyifli ruh hallerini izleyip daha da bir mutluluk ve huzur kaplar oldu içimi... Çocukluğumdaki; babamın evinde tüm aile fertlerinin toplandığı neşeli, sevgi, huzur ve mutluluk dolu bayram sabahlarını özlemiyor değilim... Her bayram sabahı dalıp o günleri bir daha yaşamaya çalışıyorum anılarımda, kendime hep hatırlatıyorum... Benim için çok değerli olan o günleri tazeliyorum hafızamda her fırsatta... Ama artık babamın bana devrettiği o bayrağı ben taşımaya çalışıyorum mümkün oldukça... Mümkün oldukça diyorum çünkü zaman zaman işim gereği herkes evinde ailesi ile olurken ben olamayabiliyorum... Bu da seçtiğim mesleğin beraberinde getirdiği zorunluluklardan... Biz her bayram sabahı benim evimde evlatlarım, tüm ailem büyük bir coşku, huzur ve keyifle hep beraber kahvaltı edip bayramın coşkusunu kucaklıyoruz... Bu birliktelik beni o kadar dinginleştiriyor ve enerjimi yükseltiyor ki, bunu ifade edebilecek kelimeleri bulamıyorum... Bayramlar; bir ülkenin milli ve dini dayanışma, birlik-beraberlik günleridir. Bayram günleri gelecek misafirler için özel hazırlıklar yapılır... Annelerimizin köşe bucak temizliği ve mutfağından içeri süzülen birbirinden enfes yemek kokuları heyecan ile 'Haydi vakit gelse de sofraya otursak' düşüncesiyle bir sabırsızlık kaplar içimizi... Bir de bayramların küsler üzerinde ayrı bir etkisi vardır... Belli sebeplerden küsmüş, bağları kopmuş insanlar bu özel günlerde daha ılımlı, affedici ve özür dileyici olmaları gerektiğinin bilincine varırlar... İşte insanların sevgi ile yeniden birbirlerine kenetlenmelerinin bir vesilesi o güzel ve özel bayramlar... Hani bayramlar dayanışma, birlik ve beraberlik günleridir dedim ya... Aslında her fırsatta yapmamız gereken; ihtiyacı olanlarla paylaşma duygusu bu dönemlerde daha bir ön plana çıkmalıdır... Bizler bayramın coşkusunu yaşama planları yaparken, onları da unutmayıp yardımlarımızla onlara da bu imkanı sağlamak için çabalamalıyız. Onların mutlu olduğunu görmek bize bayram hediyesi olmalı... Son dönemlerde 'Nerdeeee o eski bayramlar!' deyip bugünlere sitem etmeden geçemiyoruz her fırsatta... Aslında neden farkında değiliz; değişen bayramlar değil, bizleriz... Zor ve stresli yaşam şartlarımız nedeniyle galiba bayramları tatil ve dinlenme günleri ilan eden bizleriz... Bunu değiştirmek ve eski günlere dönmek de bizim elimizde... Son olarak diliyorum ki; bu mübarek Ramazan Bayramı'mız vatanıma, milletime ve tüm İslam alemine sağlık, refah, huzur, bereket, birlik ve dirlik getirsin... Daha nice bayramlarda birlikte güzel günlere adım atmak dileğimle..." #Sayfa#

İPEK TUZCUOĞLU

İLK KEZ BABAMSIZ...

"Bugün bayram erken kalkın çocuklar Giyelim en güzel giysileri Elimizde taze kır çiçekleri Üzmeyelim annemizi...' Sevgili Barış Manço'nun bu bayram şarkısı gelir çoğu zaman aklıma. Bayramlar benim icin hep nostalji, hep nostaljidir. Yıllar içinde, bayramlar boyunca kimi aileler büyür, kimi aileler küçülür. Bizimki küçülen ailelerden oldu. Dedemler, babaannemler, halamlar, amcam ve babam bizlerle değiller şimdi. Dualarımızla kalplerimizde yaşatıyoruz tüm sevdiklerimizi... Kim bilir belki de hep o yüzden çocukluğumun İzmir Karşıyaka'sındaki mahalle aralarını, ip atlamalarımı, bisiklete binip yakartop, saklambaç oynamalarımı çok özlüyorum. ve sanıyorum ki birçoğumuzun da eski bayramları özleyişimiz aslında çocukluğumuzu özleyişlerimizdir... Mendil arası harçlıklar, çikolatalar, şekerler, baklavalar, börekler, likörler tabii ki bayramların vazgeçilmezleriydi. En önemlisi ise bayramlık giysiler ve ayakkabılar, ona uygun da dantelli beyaz çoraplar alınırdı hemen hemen her bayram. ve bu kıyafetler odamın en güzel köşesinde bayram sabahı beni beklerdi. Hele o siyah rugan ayakkabılarım şahaneydi... Velhasıl her bayramımız keyif, neşe, mutluluk içinde geçerdi tabii biz çocuklar için... Büyüklere gelince... Büyüdükçe onları da daha iyi anlıyorsun. Ama ben hala her bayram çocukluğumu çok özlerim, büyümek mi istemiyorum ne!!! Bu bayram ise en hüzünlü bayramımız olacak babamsız ama dualarımız hep onun yanında olacak. Barış Manço'nun bayram şarkısının finalinde söylediği gibi; 'Bayramlarda hüzünlenir melekler...' İYİ BAYRAMLAR BABACIĞIM...."

#Sayfa#

ALİ AĞAOĞLU

ESKİDEN NASILSA ŞİMDİ DE ÖYLE

"Bayramların benim için anlamı çocukluğumdan bu yana hiç değişmedi. Hiçbir zaman "Nerede o eski bayramlar" diyenlerden olmadım. Çocukluğumda ne yaşıyorsam, bugün de aynısını yaşıyorum ve bu şekilde yaşanması için gereken özeni gösteriyorum. Bayramlarda erken kalkıp dini vecibelerimi yerine getirir, muhakkak anne ve babamın elini öper, vaktimi ailemle birlikte geçiririm. Bayramın muhabbetle geçmesi gerektiğine inanıyorum, buna göre yaşıyorum. Bayramlar özel ve kutsal günler, böyle zamanlarda sağ olsunlar sevdiklerim ziyarete gelir, ben de büyüklerimin ellerini öpmeye giderim. Çocukluğumun bayramlarındaki samimiyet ve keyifli saatler eskiden nasıl şevk doluysa, şimdi de öyle. Her zamanın kendine göre güzelliklerini bilerek yaşıyorum. Tüm sevdiklerimin bir araya gelip bayram coşkusunu birlikte yaşaması beni çok heyecanlandırıyor. İnşallah bu geleneği yaşamayı ve yaşatmayı sürdüreceğim."

#Sayfa#

EMRE KINAY

EKSİLİYORUZ GÜNDEN GÜNE

"Yıllar önce... Daha hava aydınlanmadan annemin 'Hadi kalkın, abdest alacaksınız daha...' ile başlayan fısıltılı sesi ile uyanır, banyo sırası bekler, kalabalıktan dışarıda kalırız korkusuyla, koltuk altımıza -annem seccadelerine kıyamadığı için ve unuturuz diyetemiz bahçe kilimlerini alıp çıkardık herkes uyurken, en erken... En erken çünkü aile kabristanı Topkapı Merkez Efendi mezarlığında. Oraya gidilecek, bayram namazı da o güzelim camide kılınacak... Bahçe arka ara kapısından amcamların bahçeye geçeriz ağabeyim ile... Amcam çoktan arabayı çalıştırmış her zaman olduğu gibi kuzenim Barış ile bizi beklemekte, arabada enişteler de var tabii... Araba Murat 131... İçeride altı uykulu surat... Amcam tertemiz, tıraşını olmuş, mis kokulu... 'Abdestinizi aldınız mı?' ilk soru... 'Çoraplarınız temiz, değil mi?' ikincisi... Sonrası giderken sessizlik... Önce sülalemizin göz bebeği arabamız uygun bir yere park edilir... Kilimler bagajdan alınır; önde amcam, arkada damatlar, en arkada biz... Koşar adım camiye... Ancak cami bahçesinde bulabildiğimiz bir küçük alanda aile saf tutar. İmam yılda iki kez kıldığımız için hatırlatır nasıl kılacağımızı bayram namazını... Tüm cemaatle birlikte hafif hatırlaya hatırlaya kılınır bayram namazı... Mutlulukla... Kilimler toplanır, caminin bahçesindeki arka küçük kapıdan bitişikteki kabristana geçilir sessizlik içinde... Tek sıra halinde... Gene önce amcam... Ardında biz... Aile kabristanına varılır... Amcam, anne-baba ve kardeşinin koyun koyuna yattığı kabristanın ayak ucuna öncesinden sakladığı küreğe benzer bir şey ile toprağı havalandırır, ayrık otlarını yolar eliyle. Ardından yanımızda getirdiğimiz su ile sulanır. Çevresine toplanırız kabristanın, eller açılır duaya... Sonra orada sıra ile önce en büyüğümüz olan amcamla bayramlaşılır, sonra birbirimizle... ve eve dönüş... Asri fırından sıcacık bayram ekmekleri alınır. Evlerden birinde -genelde amcamların evinde- şakalaşıp gülüşerek, eklenmiş masalarda uzun bir kahvaltı sofrası... Serap menemen yapmış, Serpil börek, Şule de... Nuran yengem iki tepsi burma tatlı... Abimin parmakları tepside... 'Allah eksiltmesin' temennileriyle hep birlikte kahvaltıya oturulur. Güle oynaya kahkahalarla... Kahve faslından önce ablalar, anneler ile de bayramlaşılır; sonra herkes kayınvalide, kayınpeder ve diğer bekleyenlerine dağılır... Ama 'Allah eksiltmesin' gerçeğe aykırı bir temennidir... Eksiliriz günden güne... Her geçen bayram bir öncekini hasretle anarak... Yaş alıp yaşlanarak... Büyüyerek... Şimdi artık başka başka -gerçek nedenlerle- bayramları uzun kahvaltı masası çevresinde kutlayamayarak... Ama hep çok özleyerek ve kızıma, size anlattığım gibi eskiyi hasretle anlatarak.... Daha küçük bayram sofralarında ama gene coşkuyla... Bu bayram da bayramlaşacağız geçen yıllar gibi... Kabristanımıza gideceğiz gene... Büyükbabama, büyükanneme, babama... Geçen yıl onlara katılan amcam da orada bizi bekliyor... Bayramlaşmak için... Hep anlatacağız... Ama gülen gözlerle anlatacağız çocuklarımıza hatıraları...Onlar da aynı gelenekle anlatsın diye ileride çocuklarına... Eksilmeden, çoğalarak, gülerek ve hiç unutmadan gelecek nesillere anlatacağımız nice bayramlarımız olsun... Herkesin Ramazan Bayramı kutlu olsun..."

#Sayfa#

HÜLYA KOÇYİĞİT

SEVGİ, HOŞGÖRÜ VE GÖNÜL ALMA

"Bayram deyince aklıma çocukluğum geliyor. Çok renkli ve coşkuluydu o günler. Heves içinde beklerdik bayramın gelişini. Sıradan günlerden ziyade biz çocuklara oldukça özen gösterirlerdi. Yeni elbiseler, ayakkabılar alınırdı bize. Büyüklerimizi ziyarete gider ve harçlık alırdık. Bayram zamanlarında yasak olan şeyler yapılırdı; çikolatalar, tatlılar yenilirdi. Aldığımız harçlıklar ile lunaparklara giderdik. Maalesef o günler az da olsa gerilerde kaldı. Özellikle dini bayramlarda, hala aileler varını yoğunu ortaya koyarak bu gelenekleri yaşatmaya devam ediyor. Bayram bizlerde hoşgörü, sevgi, gönül alma, hatırlama gibi duyguları ön plana çıkarıyor. Bu güzel geleneğimizi ve dini vecibelerimizi ben evlatlarıma aktardım ve eminim ki onlar da kendi evlatlarına aktarıyorlar. Bu anlamda ben sanatın da katkısını çok önemserim. Bir filmden çıktığımız vakit, o anki duygumuzla annemizi arar ya da bir büyüğümüzü ziyaret etmek için yola çıkabiliriz. Sinema bu duyguları bizlerde uyandırabiliyor ve sinemanın sosyal, eğitici yönü ortaya çıkmış oluyor. Ne mutlu bana ki bu anlamda, ben de oyuncu olarak en güzel mesleği seçmişim. Bu vesile ile herkesin bayramını kutlarım."

Sabah : http: //www.sabah.com.tr

Kaynak: Sabah.com.tr / Magazin