TÜM KATEGORİLER
Zayn Kitabından Öğrendiğimiz 9 Şey!
Solo müzik kariyerini başarıyla sürdüren eski One Direction üyesi Zayn Malik, bu defa hayatının hiç bilinmeyen ve çok merak edilen yönlerini anlattığı Zayn kitabıyla hayranlarının karşısında!
Malik'in, hikâyelerine ve duygularına, yüzden fazla fotoğrafın eşlik ettiği Zayn isimli kitabının dikkat çekici noktalarını sizler için derledik.
YEME BOZUKLUĞUYLA MÜCADELE ETTİ.
"Kasım 2014 civarında çekilmiş fotoğraflarıma baktığımda ne kadar hastalıklı göründüğümü fark ediyorum. Daha önce bu konuyu halka açmadım ama gruptan ayrıldıktan sonra kabullendiğim bir sorunum vardı: yeme bozukluğu. Kilom konusunda endişelendiğim falan yoktu gerçi, yalnızca birkaç gün üst üste ağzıma tek lokma koymadığım oluyordu. […] Sanırım işin özü kontroldü. Hayatımın hiçbir alanında kendi lafımın geçmediğini düşünüyordum, oysa yemek yemeyi kontrol edebilirdim, ben de ettim."
DÜNYAYI KADINLARIN YÖNETMESİ GEREKTİĞİNE İNANIYOR.
"Hayatımdaki kadınlar, duygusal dünyalarını erkeklerin beceremediği bir biçimde şekillendirebiliyorlar. Her zaman söylerim, bir sorunun sağduyulu ve barışçıl bir şekilde çözülmesini istiyorsan, bunu bir kadına çözdür. İşte bu nedenle dünyanın güç odaklarının kadınlar tarafından yönetilmesini tercih ederim."
DİKKAT EKSİKLİĞİ VE HİPERAKTİVİTE BOZUKLUĞU (DEHB) TEŞHİSİ KONDU.
"Asla odaklanamaz, beynimin gitmek istediği yerlere yetişemezdim. Devamlı başımı belaya sokardım. Daha sonra doktorlar, ele avuca sığmayan hallerim yüzünden bana DEHB yani Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu teşhisi koydu."
ÇILGIN PARTİLER VE GÜRÜLTÜ YÜZÜNDEN İKİ KERE EVDEN KOVULDU!
"Önce hep birlikte Hollywood Tepelerinde fütüristik, modern bir eve yerleştik, ama gürültü yüzünden şikâyet edilince oradan atıldık. Sonra Malibu'da daha geniş bir eve geçtik; burada devasa bir barbekü partisi verdik. Bu benim LA'deki ilk partimdi; parti çığırından çıkınca yine evden atıldık. Böylece son olarak, büyük albüm yapımcılarından TrevorHorn'a ait Bel Air'deki stüdyolu daireye yerleştik."
ONE DİRECTİON GRUBUNUN DİĞER ÜYELERİNDEN FARKLI BİR MÜZİK ZEVKİ TAŞIYOR.
"O dönemde grupta kalmayı sürdürdüm, çünkü dünyanın dört bir köşesindeki milyonlarca hayranımızdan çok büyük destek görüyor, olumlu geri dönüşler alıyorduk; ben de grup arkadaşlarımın bu destekten faydalanıyor olmasına saygı duyuyordum. Açıkçası, bu durum, yani müzik zevklerimizin uyumsuz olması, aslında benim açımdan fena halde zorlayıcıydı. Kendimi bana hiçbir zaman uymayacak bir kalıba sıkışmış gibi hissediyordum. Stüdyoya girip beni yansıtan sözler söylemek istiyordum ben, başkalarının yazdıklarını okumak değil."
KAYGI SORUNLARI ÇEKİYOR.
"Daha fazla o şekilde devam edemeyeceğim bir noktaya varmıştım. Çok yorulmuştum. Numara yaptığımı düşünüyor, bundan nefret ediyordum. […] Aslında dünyaca ünlü olmuş, başarısının zirvesindeki bir müzik grubunu terk etmek pek de mantıklı bir iş değildi. Fakat neredeyse beş senedir dur durak bilmeden turneye çıkmak ve tanıtımlara katılmak canıma tak etmişti. Bir zamanların eşi bulunmaz deneyimi artık yoğun bir kaygının kaynağına dönüşmüştü. […] Aklım kalmamı söylüyordu belki, fakat kalbim git diyordu. Ben de onu dinleyip gittim."
GRUBU BIRAKMA KARARINI DESTEKLEYEN KİŞİ ANNESİYDİ.
"Son hızla mutsuzluk ve sağlıksızlık çukuruna düşüyordum. Ailemle birlikte olmaya, normal hayata dönmeye ihtiyacım vardı. Sonunda kararımı destekleyen annem oldu. Bana, 'Mutlu değilsen devam etmek zorunda değilsin' dedi."
OKULA DÖNMEK İSTİYOR!
"Belki Londra ya da LA'de, dışarıdan verilen derslere katılırım. Üniversiteden mezun olmanın da bana, albüm çıkarmak ya da turneye çıkmak kadar gurur vereceğini sanıyorum."
TEK İSTEDİĞİ HAYRANLARINA KARŞI DÜRÜST OLMAK!
"Kaygı duymak, utanılacak bir şey değildi ki; her gün milyonlarca kişiyi etkileyen bir sorundu. Hayranlarımın da böylesi sıkıntılara yabancı olmadığının farkındaydım, hiç değilse onların hatırına dürüst davranmam gerektiğini düşünüyordum. One Direction'dayken de kaygı sorunları yaşamıştım ancak grup içinde olmanın getirdiği bir güvenle hepsinin üstesinden gelebilmiştim. Solo sanatçı olarak, kendimi çok daha savunmasız hissediyordum; sahneye çıkmanın psikolojik baskısı başa çıkabileceğim türden değildi, en azından o an için. Saklanıp süslü sözlerle olan biteni gizlemek yerine, sorunu dürüstçe söylemem gerektiğini biliyordum."
