Manisa - Antikacı Ama Tutkunu Olduğu Eşyaları Kolayca Satamıyor

Antikacı ama tutkunu olduğu eşyaları kolayca satamıyor

Manisa'da yıllarca tornacılık yaptıktan sonra merak sardığı antikanın ticaretine de başlayan 60 yaşındaki Raşit Özdoğan, eski eşyaların tutkunu olduğunu söyledi. Elindeki kıymetli antikaları satamadığını, her müşteriye satış yapmadığını söyleyen Özdoğan, "Bazı antikalar var kıyamıyorum vermeye, satmıyorum. Bu iş bende tutku, hastalık oldu" dedi.

Şehzadeler'in Çarşı Mahallesi'ndeki küçük dükkanında antikacılık yapan Raşit Özdoğan, emekli tornacılıktan antikacılığa uzanan hikayesini anlattı. Çocukken de antika eserlere ilgi duyduğunu söyleyen Özdoğan, tornacılık mesleğinden sonra eğitimi olmamasına rağmen 15 yıldır antikacılık yaptığını ifade etti. Dükkanında 150-200 yıllık eserler olduğunu anlatan Özdoğan, Osmanlı döneminden kalan evraklı yeniçeri ağası kılıcı, süvari kılıcı ve Yahudilerin kültürel mirası olan 200 yıllık parohetleri özenle sakladığını anlattı. Bu işin kendisinde tutku haline geldiğini anlatan Özdoğan'ı, diğer antikacılardan ayıran özellik ise sevdiği eserleri satamaması oldu. Antikacı olmasına rağmen kendisine emekli maaşının yettiğini kaydeden Özdoğan, "Bu iş bende tutku haline geldi. Bende hastalığa dönüştü. Çocukken de ilgi duyuyordum. Bazı antikalar var kıyamıyorum vermeye, satmıyorum o zaman. İstemeye istemeye bazılarını satmak zorunda kalıyorum. Ama bazılarını da satmıyorum. 130 yıllık saatler, radyolar, dikiş makineleri, ilk çıkan bebek arabaları, eski kaset çalarlar var. Bazen kötü durumda olan objeler geliyor. Onları zevkle tamir ediyorum. Bu işi sevmeden yapamazsınız. Bu işten para kazanmıyorum. Bazı malları satmak istemediğin zaman para kazanamazsın. Emekli maaşım var, yetiyor. Sevdiğin objelerde öncelik para olmuyor. Müşteri de seçiyorum. Her kişiye satmıyorum. Bazı objeleri de vermek istemiyorum. Birileri ailesine bu eserleri bırakmamış, ben bırakabilirim diye düşünüyorum" dedi.

"DEĞERLERİ UNUTTUK, UNUTTURULDUK"

Manisa'da üç antikacı olduğunu ifade eden Özdoğan, mesleğin son yıllarda köreldiğini ifade etti. Özdoğan, "Manisa'da antikacılık eskiden son derece iyiydi. Bu işten ekmek yiyen insanlar vardı. Ama son yıllarda köreldi. Daha vasat duruma düştü. Yerel yönetimler sahiplenmediler. Dünyanın her yerinde eski Osmanlı diliyle Sipahi pazarı olmasına rağmen biz değerleri unuttuk, unutturulduk" dedi.

ANTİKALARIN PAZARA DÜŞMESİNE ÜZÜLÜYOR

Eski radyosunda türküler dinleyip bir yandan da eserlerini tek tek kontrol eden Özdoğan, eskiye büyük bir özlem duyduğunu anlattı. Özdoğan, "Bu işleri seviyoruz. Eskiye özlem duyuyoruz. Bu özlemi de eski eserlerle bir nebze gideriyorum. Değerlerin korunmadığını düşünüyorum. Antik değerlerin kıymeti bilinmiyor. Bu antik malzemeler evde de korunmuyor. Bu pazarlara düştüğünde çok üzülüyorum. Müşteri geliyor, niye veriyorsunuz diyorum. Vermeyin diyorum. Ama çocuklar sevmiyor, istemiyor diyorlar. Bunlara üzülüyoruz. Bu mesleği bırakamam. Hastalığa dönüşüyor. Evimde de olsa yapacağım. Dükkanıma girdiğimde hepsini bir gözden geçiyorum. Onlarla dostluk kurmuş gibi bir şey oldu. Anlatılmaz bir rahatlık veriyor" dedi.

TARİHİ ESERLERİ SATMAK İSTEYENLER DE GELİYOR

Bazen tarihi niteliği olan eşyaları satmak isteyen kişilerin de geldiğini söyleyen Özdoğan, "Tarihi eserler satmak isteyenler geliyor. Yasaklı malzemeler getiriyorlar. Tabiki almıyoruz. Yeraltından çıkarılan eşyalar. Onlardan uzak durmak gerektiğini biliyoruz. Kimisi bilmeyerek getiriyor, müzeye yönlendiriyoruz" diye konuştu.

Politika Güncel Haberler