TÜM KATEGORİLER
Doğum Yapan Kadının Kıdem Tazminatı Almasının Yolu Var!
Ahmet Metin AYSOY - SGK E. Başmüfettişi Kadın çalışanları ilgilendiren önemli bir konu; "Doğum sebebiyle işten ayrılan kadın işçi kıdem tazminatını alabilir mi?" 4857 sayılı İş Yasa'sının 74. Maddesi'nin konuyla ilgili hükümleri; "Kadın işçilerin doğumdan önce sekiz ve doğumdan sonra sekiz hafta olmak üzere toplam on altı haftalık süre için çalıştırılmamaları esastır.
Ahmet Metin AYSOY - SGK E. Başmüfettişi
Kadın çalışanları ilgilendiren önemli bir konu; "Doğum sebebiyle işten ayrılan kadın işçi kıdem tazminatını alabilir mi?"
4857 sayılı İş Yasa'sının 74. Maddesi'nin konuyla ilgili hükümleri;
"Kadın işçilerin doğumdan önce sekiz ve doğumdan sonra sekiz hafta olmak üzere toplam on altı haftalık süre için çalıştırılmamaları esastır. Çoğul gebelik halinde doğumdan önce çalıştırılmayacak sekiz haftalık süreye iki hafta süre eklenir.
Ancak, sağlık durumu uygun olduğu takdirde, doktorun onayı ile kadın işçi isterse doğumdan önceki üç haftaya kadar işyerinde çalışabilir. Bu durumda, kadın işçinin çalıştığı süreler doğum sonrası sürelere eklenir. Kadın işçinin erken doğum yapması halinde ise doğumdan önce kullanamadığı çalıştırılmayacak süreler, doğum sonrası sürelere eklenmek suretiyle kullandırılır.
İsteği halinde kadın işçiye, on altı haftalık sürenin tamamlanmasından veya çoğul gebelik halinde on sekiz haftalık süreden sonra altı aya kadar ücretsiz izin verilir. Bu süre, yıllık ücretli izin hakkının hesabında dikkate alınmaz."
Değerlendirme ve sonuç
74. Madde metninde "altı aya kadar ücretsiz izin verilir" hükmü vardır. "Verilir" kelimesi zorunluluğu ifade eder. Yani işverenin, doğum yapmış kadın işçinin altı aya kadar ücretsiz izin talebini kabul etme mecburiyeti vardır.
Bu durumda, ücretsiz izin talebi reddedilen işçinin bu nedenle derhal iş sözleşmesini feshederek kıdem tazminatını alma hakkı vardır.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, doğum sonrası 6 ay ücretsiz izin talebi işverence kabul edilmemesi üzerine istifa eden kadın işçiye kıdem tazminatının ödenmesi gerektiği yönünde karar vermiştir. (Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 16.4.2012 tarih ve E.2010/5907, K.2012/13018 sayılı Karar.)
