Kasım'ın son haftaları hep aynı duyguyu getirir insana… Ne tam olarak bir bitiştir ne de yeni bir başlangıç… Hava, insanlar kadar soğuk değil. Rüzgâr yüzümüze hafif bir sızı gibi dokunur. Kasım'ın son haftaları bana şunu hatırlatır; '' Bu yıl ne yaşandıysa yaşandı. İçinde kalanlar var ise, yüzleşme zamanı… '' Her insanın içinde fark etmediği, bir kış hazırlığı var. Bazı duyguları ve kişileri rafa kaldırıyorken, bazılarına sıkıca sarılıyoruz. Yarım kalan her hikâyeye üzülmek yerine, yeni başlangıçlara umutla ışık tutuyoruz. Kasım ayı, bilgedir de… Yılın en sessiz aynı zamanda öğretici zamanlarıdır. '' Geçen her şey ile vedalaş, yeniyi karşılamaya hazır ol '' der, bilgece… Kırıldığın yerleri gör fakat orada takılı kalma. Sevdiklerini hatırla ama aşırı bağımlı olma. Akıp giden zamana direnmek yerine, onunla birlikte akmayı öğren. Belki de Kasım'ın en güzel yanı budur; insana hem geçmişi düşünme cesareti verir hem de geleceğe göz kırptırır. Olan her şeyi olduğu gibi kabul etmek, en büyük cesarettir. Hiçbir şey tam anlamıyla bitmez. Sadece dönüşür.
Sevgilerimle.
