Napoli’de iki sanatçı
“Kusursuz dünyamızda.
“Kusursuz dünyamızda
Yer yoktur kusursuzluğa”
Metin Altıok
İnsanlar genellikle dâhinin kahraman olduğunu ve iyilerin kazandığını düşünür. Fakat efsaneleri dâhilerden farklı kılan unsur, azizlere uygun davranışlarından ziyade aşırılıklarıyla şekillenmeleridir. Bunun en büyük örneklerine ev sahipliği yapan şehirlerden biri, 17. yüzyılda Caravaggio’yu, 1984’te de Maradona’yı ağırlayan Napoli’dir.
Caravaggio, Roma’da kilise ressamlığı yaptığı sırada, çağdaşlarından farklı ışık kullanımıyla dikkat çekmişti. Kullandığı ışık genellikle odak noktasıüzerinde yaygınlaşıyordu. Ve bu odak, kötülüğün resmedildiği alanı aydınlatırdı. Caravaggio’nun yaptığı resimler kötülüğü ve ölümü o kadar gerçekçi kılıyordu ki rahipler tarafından resmi değiştirip tekrar yapması için zorlanıyordu. Gündüzleri kilisede resim yapan Caravaggio, geceleri ise resimlerine yansıttığı karanlık Roma sokaklarında vakit geçirmekteydi. O gecelerden birisinde tartışıp düelloya davet ettiği Tomassone’yi öldürmesinin ardından polis ve ödül avcıları tarafından aranmaya başlandı. Ve çözümü suçların anormal karşılanmadığıNapoli’ye kaçmakta buldu.
Napoli şehri iki büyük sanatçı” için de bir kaçış noktası olmuştu. Barcelona’da geçirdiği sakatlıklardan ve başkanla yaşadığı olumsuzluklardan sonra bir daha asla Barcelona forması giymek istemeyen Maradona, bu güney şehrine geldiğinde yeniden doğmuş gibiydi. Maradona onlara şampiyonluklar ve Napoli’yi sürekli aşağılayan Kuzeylilerle eşit olma şansıvererek şehirdekilerin sevgisini kazanıyordu.
Napoli halkı tarafından aziz olarak görülen Maradona,hayranlarının yoğun ilgisi nedeniyle gündüzleri dışarı çıkamaz durumdaydı. Geceleri yaşamak zorunda kalan Arjantinli, restoranlara bile ancak kapanış saatleri olan gece ikide gidebiliyordu. Elbette bu gece yaşamının bir bedeli vardı, onunla ilişki kurmak isteyen şehrin en büyük mafya ailesi Camarrolar ile tanışmak gibi…
Maradona, şehirde kaldığıaltı yıl boyunca bu aileyle yakın ilişkilerde bulundu ve uyuşturucu kullanmaya başladı. Arjantinli eski milli rugby kaptanı Agustin Pichoti, insanların Maradona’yı “otantik” olduğu için sevdiğini söyler. Kusurlarıyla birlikte bizden birisiydi o. Caravaggio’nun resimlerinde kullandığı sıradanlığı hayatına taşıyordu Maradona. Tehlikeye atılmak için bir teşvikeihtiyacıyoktu. Bu teşvik hâli hazırda kanında vardı. Nasıl Caravaggio büyük resimlerinden önce hiçbir zaman taslak çizimleri yapmadıysa, Maradona da yaşamında hata yapmaktan çekinmedi.
Maradona ve Caravaggio kutsalı göstermek yerine ışıklarını en beklenmeyen yerlere tutarak, karanlığın etkisini en güzel biçimiyle göstermeyi tercih ettiler. Onları eşsiz kılan şeyse kusursuzlukları…