Malatya Gassallar 'Zor ve Etkileyici' Dedikleri Mesleklerini Anlattı

Gassallar 'zor ve etkileyici' dedikleri mesleklerini anlattıMALATYA'da, birçok kişinin yapmaya cesaret edemeyeceği ve her gün onlarca ölüyü yıkayıp, temizleyip, kefenleyen gassallar (ölü yıkayıcı), mesleklerini anlattı. Hayatlarının büyük bölümünü gasilhane denilen ölü yıkama kabininde geçiren gassallar, korkarak, başladıkları mesleklerinin zor ve etkileyici olduğunu söyledi.Malatya'da, 1989 yılında, dönemin belediye başkanı Ahmet Münir Erkal tarafından kurulan Şehir Mezarlığı'nda kayıtlara göre, 50 bin mezar bulunuyor. Kurulduğu günden bugüne 3'te 1'i dolan mezarlıkta Ahmet Çakır tarafından 2010'da yaptırılan gasilhanede 4'ü kadın, 7'si erkek toplam 11 gassal çalışıyor. Aydın Polat, 5 yıldır gassal olarak çalıştığını belirterek, Bizim hocalarımız tarafından 'Böyle bir iş var, mezarlıkta çalışabilir misin Cenaze yıkayabilir misin Cenaze namazı kıldırabilir misin' dedi. Böyle söyleyince ben, tabi 'Hocam korkar mıyım veya ürperir miyim'. Böyle bir şeyler söyledim. İlk günler, ürperme oldu. Cenaze yakınlarıyla alakalı onların üzüntülerini görünce, böyle biraz onların acısını paylaştık. Tabi ara ara bu genç ölümleri bizi ürpertiyor. Onların acısını görünce biz de üzülüyoruz. İnsan içinde olunca zamanla alışıyor bu işe dedi.'BERABER YIKAYALIM, DEDİM GİRMESİYLE ÇIKMASI BİR OLDU'Çalıştığı gasilhanede yaşadığı ilginç olayları anlatan Polat, Zaman zaman adli vakalar olabiliyor. Mesela; trafik kazaları olabiliyor. Cinayet olayları olabiliyor. Biz, onların yakınlarını sakinleştirme adına böyle teselli için ikna etmeye çalışıyoruz. Her Müslüman'ın 3 tane cenaze ömründe yıkamasını tavsiye ediyorum. Mesela; cenaze yakınları, musalla taşında nasıl cenaze namazı kılıyorlarsa mutlaka 3 tane ömründe her Müslüman kardeşimizin cenaze yıkamasını tavsiye ediyorum. Bunu gelip, görsünler. Tek sadece musalla taşıyla kalmasın, cenaze gasilhane bölümünde hocayla birlikte su serpsin veya kendisi de yıkasın. Bu uygulamayı kendisinin görmesini tavsiye ediyorum. Bir gün birine şahit oldum ve dedim ki 'Hocam buyurun gelin, sizlinle beraber yıkayalım'. Onun gasilhaneye girmesiyle çıkması bir oldu, korktu diye konuştu.Mezarlıklar Müdürlüğü'nde çalıştığı 5 yıl boyunca 3 bine yakın cenaze yıkadığını kaydeden Polat, Cenaze yakınlarının yurt dışında olan aileler olabiliyor. 1- 2 gün morgda beklettiğimiz cenazeler olabiliyor. Yakınları geldikten sonra işlemi yapılıyor. Yıkama yerine alıyoruz burada. Üzerinde ne kadar elbisesi varsa veya hastaneden torbayla gelen torbası, bezi olabiliyor onu alıyoruz üzerinden. Abdestini aldırıyoruz. Kefenleme işlemi oluyor, tabutuna koyuyoruz. Musalla taşına götürüyoruz dedi.'CENAZEDEN KORKAN BİRİYDİM'Günde 7- 8 cenaze yıkadığını anlatan Münüre Sancaktar da bugüne kadar kendisini en çok etkileyen olayı şöyle anlattıBir tane kadın geldi. Cemaati yoktu. Farklı bir olay hissettim ben. Kimsesi yoktu. Sanki böyle bir nefes gibi yılan geçer gider gibi hissettim. 'Ayfer abla ben korkuyor muyum Ben, böyle bir şey mi hissettim' dedim. O bana kızdı. 'Münüre sus da işini yap' dedi. 'Ayfer abla söyle' dedim. Sonra 'Bilemeyiz; ama ben de hissettim' dedi. İlk geldiğim gün ilk cenazem Hekimhan'da biri kaza yapmıştı. Genç bir bayan. Hamiyleydi onu hiç unutamıyorum. Ayfer abla, bana göstermemeye çalıştı; ama gördüm ben. Kadın paramparça olmuştu. Normalde cenazeden korkan biriydim o gün hiç korkmadım.'İNSAN UNUTAMIYOR'Gassal olarak 4 yıldır çalışan ve aynı zamanda kefen kesimi de yapan Meliha Avcı ise ilk başladığında korktuğu mesleğine zamanla alıştığını söyledi. Avcı, Alışmak geç oluyor. Yaşlı geldiğinde insan diri oluyor. Genç gibi değil. Gençler gelirse mümkün olmuyor. Kendini tutamıyor insan. Cenaze geliyor kolu yok, biri geliyor ayağı yok. Başkası geliyor başı yok, biri var ki ortadan iki parçaya bölünmüş. Biri var bağırsak dışarıda. Unutamıyor insan. Biri geliyor mesela öldürmüşler buraya getirmişler. Kocası öldürmüş. Onları hiç unutamıyor insan diye konuştu.Kimsesiz cenazelerin daha üzücü olduğunu belirten Avcı, Çok üzücü oluyor. 1 hafta unutamıyor insan. Sürekli insanın aklında kalıyor. Kendimize 'İnsan sahipsiz olunca böyle oluyor demek ki' diyoruz dedi.