Oğlunun tedavisi için evinde hediyelik eşya yapıp satıyor

Balıkesir'in merkez Altıeylül ilçesinde ikamet eden Kader Koç, (39) evinde yaptığı hediyelik eşyaları satarak serabler parsi ve epilepsi hastası çocuğu 7 yaşındaki Korkut Ata'nın daha fazla fizik tedavi görebilmesi için çaba sarf ediyor.Korkut Ata Koç, Sakarya'daki bir özel hastanede doğum esnasında oksijensiz kaldığı için serabler parsi ve epilepsi hastalığına yakalandı.Daha sonra tedavi için çocuklarını hastaneye götüren anne Kader-Fatih Koç çiftine doktorlar, fizik tedavi tatbik edilmesi gerektiğini ne kadar çok tedavi görürse o kadar çabuk iyileşeceğini söyledi.Anne Kader Koç, haftanın 2 günü ücretsiz fizik tedavi görebilen oğlu Korkut Ata'nın çabuk iyileşebilmesi için Plevne Mahallesi'ndeki evinde yaptığı hediyelik çanta, kapı süsü, çerçeve, anahtarlık, takı yastıkları, duvar süsleri ve doğum hediyeliklerini internet üzerinden satarak oğlunun her gün fizik tedavi görebilmesi için mücadele ediyor.Kendisine gelen siparişlere göre ürünlerini tasarlayan Koç, ayda yaklaşık 20 hediyelik eşyanın tanesini ortalama 50-60 liradan satıyor.Koç, tamamen kumaş ve keçeden oluşturduğu ürünlerini yapıştırarak veya dikerek yapıyor.Anne Kader Koç, AA muhabirine yaptığı açıklamada, oğlunun yoğun fizik tedavi alabilmesi için bu çalışmaları yaptığını söyledi.Oğlunun haftada 2 gün fizik tedavi gördüğünü ama daha fazlasının gerektiğini anlatan Koç, "Doktorlar daha fazla tedavi almasının iyileşmesine katkı sağlayacağını söylüyorlar. Evde yaptığım hediyelik ürünleri Türkiye'nin birçok iline satıyorum. Satışlarım gayet iyi. İstanbul, İzmir, Sivas, Bursa ve Bingöl olmak üzere birçok ile satış yaptım. Bir yıldır oğluma bu şekilde destek olmaya çalışıyorum. Baya katkısı oluyor bize." diye konuştu.Koç, oğlunun bakıma ihtiyacı olduğu için hediyelik ürünleri evde yapmak zorunda kaldığını ifade ederek, şöyle konuştu: "İlerleyen zamanda oğlumu yürütmeyi başarabilirsek bir iş yeri açmayı düşünüyorum. Eşim ve annem bana çok yardımcı oluyor. Oğlumun tedavisi şu an gayet iyi gidiyor, çok yol kat ettik. Bazı kelimeleri söylemeye başladı, cihazla yürümeye başladı. Destek verilince oturuyor ama desteksiz oturamıyor. Ellerini hiç açamıyordu ama şimdi kullanabiliyor. Oğlumun tedavisi için elimden geldiğince daha fazlasını yapmak istiyorum. Benim için önemli olan oğlumun ayağa kalkabilmesi, bağımsız olması, kendisini idare edebilmesi bizim için çok önemli. Oğlumun tam olarak ne zaman iyileşeceği belli değil ama yoğun fizik tedavi görmesi ona çok katkı sağlıyor."