İlk Kundaklama Maduru Konuştu

Almanya'dan gelen yangın haberleri üzerine Avrupa'da ilk kundaklama maduru olan Namık Arslan konuştu.

Avrupa'daki ilk kundaklama olayında yakınlarını kaybedenlerin acısı, son olaylarla yeniden alevlendi. 1992 yılında Almanya'nın Mölln kentindeki kundaklamada annesini ve 2 yeğenini kaybeden Namık Arslan, ailelerine verilen sözlerin büyük bölümünün tutulmadığını söyledi.

Geçen 3 Şubat'ta Almanya'nın Ludwigshagen kentinde 9 Türk vatandaşının yaşamını yitirdiği yangın, küllenmiş acıları alevlendirdi. 23 Kasım 1992'de Almanya'nın Mölln kentinde Avrupa'daki Türklere yönelik ilk kundaklama olayında annesi Bahide Arslan ile yeğenleri Yeliz Arslan ve Ayşe Yılmaz'ı kaybeden 47 yaşındaki Namık Arslan, 15 yıl 3 ay önce yükselen alevlerin ailelerini hala yaktığını söyledi.

Muğla'nın Marmaris İlçesi'nde kuyumculuk yapan Namık Arslan, annesi ve 2 yeğenini yakan alevlerin ardından yaşadıkları trajediyi anlattı. İlk olarak annesinin 1968'de Mölln'e gittiğini ve oradaki bir dokuma fabrikasında çalışmaya başladığını söyleyen Namık Arslan, şöyle konuştu:

“1970 senesinde o sırada işsiz olan babam Nazım Arslan ve beni de yanına aldı. 2 yıl sonra da kardeşlerim Faruk, Ahmet ve Filiz yanımıza geldi. Babam da çalışmaya başlayınca, hain saldırıda yakılan belediyeye ait üç katlı eve taşındık. Ben, Faruk ve Ahmet evlendik. Ben, 1986'da Almanya'dan ayrılıp Marmaris'e yerleştim. Acı olay, ben Marmaris'teyken yaşandı. O dönem yeğenlerim, gelinler ve damadımızla birlikte Almanya'da yaşayan aile üyelerimizin sayısı 16'ya çıkmıştı. Annem ve iki yeğenim alevlerin içinde diri diri yandı, diğer 13 kişi de yaralandı.”

“AİLEMİZ PARAMPARÇA OLDU”

Yaşadıkları acıların bu kadarla da kalmadığını, yaşananlar sonrası ailesinin paramparça olduğunu, birlikteliklerinin yalnızca fotoğraflarda ve video görüntülerinde kaldığını kaydeden belirten Arslan, şunları söyledi:

“Olanlar nedeniyle birbirimizi suçladık, ‘sen şöyle yapsaydın, böyle davransaydın bugün annemiz ve yeğenlerimiz yaşardı’ diye aramızda kavgalar çıktı. Ailemiz birbirine küsüp dağıldı. Maddi zorluklar başladı. Çoğu annemizin birikimleri ve çabaları sonucu elde edilen mal varlıklarımız birer birer elden gitti.

Evimizin altındaki marketimiz ve restoranımız battı. Tefecilerin eline düşen babam Samsun'daki iki daire ile Çarşamba ilçesindeki üç arsayı sattı. Annemden 100 bin mark borç alan yakınlarımızın hiçbiri borçlarını ödemeye yanaşmadı. Küçük kardeşim Ahmet, yangından sonra ortaya çıkan huzursuzluklar nedeniyle eşi Ayten'den boşandı.

Babam ve kardeşlerim Mölln'ü terk edip Hamburg'a yerleşti. Tüm ailenin psikolojik dengesi bozuldu. 1993'ün başlarında Almanya'da yayın yapan SAT-1 televizyonunda canlı yayınlanan programda dönemin Almanya Başbakanı Helmut Kohl'e ‘En büyük nazi’ dediğim için bana ülkeye giriş yasağı kondu. Evlendiğini duyduğum babam, yıllardır hiçbir çocuğuyla görüşmedi. Ailemin hiçbir bireyi benimle görüşmek için yanıma gelmedi.

Ben de Almanya'ya gidip kimseyi göremedim. 16 Arslan'ın psikolojik bozukluklar yaşadığını, maddi zorluklar çektiğini duyuyor kahroluyorum. Bir şey yapamamak canımı sıkıyor. Annemi, yeğenlerimi ve kardeşlerimi kaybetmenin üzüntüsüyle yıllardır geceleri rahat uyuyamıyorum. Çok zaman kabuslar görüp, ağlayarak uyanıyorum. Annemin sesini duyacağım umuduyla Mölln'deki evin numarasını arıyorum ama bana hep bir Alman yanıt verince telefonu kapatıyorum.”

6 KİŞİDEN 2'Sİ HAPİS YATTI

Mühlen Caddesi 9 numaradaki üç katlı, üç daireli evlerini gece yarısı yakan 6 neonaziden Michael Peters ve Lars Christiansen'in yamkalandığını, onların da 10 yıl hapis yattıktan sonra serbest kaldığını belirten Namık Arslan, Mölln'deki evden yükselen alevlerin söndüğünü ancak yüreklerindekinin hiçbir zaman sönmediğini söyledi. Namık Arslan, “Türkiye ve Almanya, verdikleri maddi ve manevi destek sözlerinin büyük bir bölümünü tutmadı. Ailemize yardım amacıyla konserler düzenlendi, belki de milyonlarca mark yardım toplandı. Buna rağmen Almanya'da yaşayan babama ve kardeşlerime çok küçük miktarlarda yardımlar yapıldı. Bana ise hiçbir yardımda bulunulmadı” dedi.

Kendisinin şansının Marmaris'te yaver gittiğini ve paraya ihtiyaç duymadığını anlatan Namık Arslar, sözlerini şöyle sürdürdü:

“Bu arada hiçbirimize ne Almanya ne de Türkiye tarafından psikolojik destek verilmedi. Bildiğim kadarıyla Almanya'da yaşayan yakınlarım, işsiz kaldı. Alman devleti onlara işsizlik maaşı bağladı. Psikolojileri bozuk olan ailemi yoksulluğa mahkum etti. Yangın mağduru ailem, ekonomik ve psikolojik çöküntü yaşarken, evimizi yakanlar ise elini kolunu sallaya sallaya dolaşıyor. Bunların altısından dördü hiç yakalanmadı. Mölln'de yaşananlar ve ailem ise hem Türkiye hem de Almanya tarafından unutuldu. Caniler ise sokakta dolaşıyor.”

“AYNI ACILARI YAŞANACAKLAR”

Avrupa'da Türklere yönelik saldırıların durmayacağını, Almanya'da Ludwigshagen kentinde 9 Türkün can verdiği yangın faciasında yakınlarını kaybedenlerin de benzer acıları yaşayacaklarını öne süren Namık Arslan, yeni faciaların önüne geçebilmek için Türkiye'nin, Almanya'dan talepte bulunmasını istedi.

Kendi acılarının da son bulmasını, ailesinin bir araya getirilmesini isteyen Namık Arslan, “Olayların nedenleri, sonrasında yaşananlar bir de bizlere sorulsun. Biz ve bizim gibi ırkçı terörün mağdurlarının anlatacakları, bundan sonra benzeri saldırıların yaşanmaması açısından faydalı olacaktır” diye konuştu.

Almanya hükümetine de seslenen Arslan, “Siz bizi unuttunuz ama biz yaşananları hala unutmadık. Ve olanları size devamlı hatırlatacağız. Böyle olayların tekrarlanmaması için elinizden gelenin daha fazlasını yapmalısınız” diyerek, sitemde bulundu.

Haberler