'İçimizdeki Kıroyu Ortaya Çıkardım'

'POPÜLER OLMAYA BAŞLADIĞIM DÖNEMDE BAYAĞI FIRSATLAR, ARZLAR, DURUMLAR GERÇEKLEŞTİ. AMA BEN O TARZ KADINLARI SEVMİYORUM. YOKSA BAKTIĞIN ZAMAN DİĞERLERİNDEN FİZİKSEL OLARAK ÇOK FARKLILIĞIM YOK! KADINLAR VE ERKEKLERİN BİRBİRLERİNİN HAYATLARINA DEĞECEK BİR İLİŞKİ YAŞAMALARINDAN YANAYIM BEN'

- 4 milyon 282 bin kişi izledi Recep İvedik'i. Peki, başarıdan önce, başarıdan sonra diye ayırdınız mı hayatınızı?

- Ben zaten kendi yaptığım işleri beğendiğim ve sürekli onunla meşgul olduğum için pek farkına varamıyorum ne olduğunun. Bir de her şey çok yeni olduğu için pek fırsatım olmadı kendimle baş başa kalmaya. Film hâlâ vizyonda, herhalde tatilde keyfini çıkarırım. Ama kendimi iyi hissediyorum çünkü TV'de iş yaparken beni eleştirmeye başlamışlardı. TV 8'de Dikkat Şahan Çıkabilir'i yaparken bir popülerlik yakalamıştım, atv'ye geçince eleştirmeye başladılar...

- Entelektüel kesim televizyonda bir şey keşfedince yere göğe sığdıramıyor, ama onu daha çok insan keşfedince yerden yere vuruyor. Tam olarak böyle mi düşünüyorsunuz?

- Evet, bunu da bir entelektüel kisve altında yapıyorlar. Benden yaşça büyük, daha tecrübeli abilerim 'Bu olacak dikkat et,' demişti. Oldu hakikaten! atv'nin kendi içindeki karışıklıklardan dolayı bana yansıyan zaman kaymaları, yayınlanmamalar gibi şeylerden ötürü düşüşler yaşamaya başladım.

- Tam tırmanışa geçmişken, içten içe 'Yırttım,' diyerek kendini kutlarken bu eleştiriler insana ne hissettiriyor?

- Bizim toplumumuz birini çok sevdiği zaman göklere çıkarıyor, sonra onu en tepede yalnız bırakıp, 'bakalım şimdi ne yapacak' diye bekleme moduna giriyor. Sürekli eleştirilince, 'kendini tekrar ediyor, bak gene aynı skeçler' gibi eleştiriler alınca tadım tuzum kalmamıştı, programı bitirmiştim. Ve 'Şimdilik televizyon yapmayayım, sinema yapayım,' dedim. Sonuç olarak da böyle bir başarı geldi; beni koydukları yerden çok farklı bir sonuç çıktı ortaya. Kimse de beklemiyordu bu sonucu. Sadece ben, tahmin etmiştim!

- Liste başındaki Kurtlar Vadisi- Irak'ı geçeceğinizi düşünmediniz herhalde! Sonuç sizi de şaşırtmadı mı?

- Bu kadarını kimse beklemiyordu, ben de o gruba dahilim! Çünkü Kurtlar Vadisi Irak'ın yakaladığı rakamı iki-üç sene hiç kimse göremedi. Beyaz Melek ve Kabadayı'nın yaptığı 2 milyonluk gişeler 'çok iyi' olarak sayılıyordu, öyle bir döneme girilmişti. O yüzden bu skoru kimse tahmin edemedi. Ben 'en azından 2 milyonu devirir,' diyordum. Ama herkes '300 bin yapar,' dedi.

- İyi para kazandınız mı peki? 3 milyon YTL rakamı doğru mu?

- Bizim filmimiz Türkiye'deki en kârlı film. Çünkü filmimizin bütçesi 1 milyon 250 bin dolardı, o kadar para harcadık filme. Dolayısıyla yapımcıya kalan para kazanılan para demektir. Ben bu filmden hak ettiğim kadarını kazandım, diyelim.

- Böyle bir başarı yakaladığınızda ve Top 10'da ilk sırayı aldığınızda, bir level üste çıkmış gibi hissettiniz mi?

- Sorudan şunu mu anlamalıyım: Daha önce bir-iki kişi vardı tek başına oynayıp bu kadar gişe yapan, şimdi bu ikiye çıktı. Sen de onların arasına girmiş oldun.

- Evet! Böyle bir durum mu sizinki?

- Hiç böyle hislerim yok aslında. Yani 'şu anda ne oldum' gibi bir durumum yok. Bu film 700 bin de yapsaydı ben gene mutluydum çünkü istediğimi yapmış olurdum. Dolayısıyla bu işe başlarken kimseyi kendime çıta olarak kabul etmedim, 'onu geçeceğim' gibi hırsları olan bir adam olmadım. Olmadığım için de kazandım!

- Demek istediğim şu: Bir elin parmağını geçmeyecek sayıda komedyen var Türkiye'de. Artık o basamağa çıktığınızı düşünüyor musunuz, onların arasında hissediyor musunuz kendinizi?

- Ben öyle bir basamaklar yumağı olduğunu, herkesin bir basamakta durduğunu düşünmüyorum. Herkes etrafta, herkes İstanbul'da, herkes komedi işiyle uğraşıyor, herkesin sevenleri diğerlerinin sevenleriyle bir noktada buluşuyor. Ben şu anda, rakamsal olarak elinde büyük bir kitle tutan bir komedyen oldum. Bunu sokakta da bizzat gözlemliyorum. Bana 'Ya bu kimdi, nereden tanıyoruz?' diye bakanlar şimdi 'Şahan abi ne haber?' diyor. Bir marka durumu oldu artık.

- Türkiye malzemesi bol bir ülke ama komedyen sayısı çok az. Neden?

- Bu işe başlayan gençlerin veya komediyle ilgilenen insanların kendilerine ait tavırlarının ve tarzlarının olması gerekiyor. Sadece komedide değil, ayakkabı sektöründe de, kıyafet sektöründe de, gidip bir şey alıp onun kopyasını yapmak veya gördüğümüz bir şeyin üzerine boncuk koyup satmak gibi bir tarz var, kolaya kaçma var. Bak bak işte bir sepet! (Bebek'teki ofisinin karşısındaki apartmandan sepet sarkıtan kadını gösteriyor) Burası da Bebek mesela! Bunun için gittiler işte benim filmime. Yaşamın içinden, doğal şeylerdi filmde anlatılanlar...

- Kilolarınızla mutlu musunuz?

- Daha önce filinta gibi zamanlarım da oldu. Şimdi ise beş sene body yapmış da bırakmış kıvamda vücut yapım var. Hımbıllaşmadığım sürece problem yaratmaz.

- Kadınlarla ilişkinizde sorun yaşadığınız ya da güveninizi kaybettiğiniz oluyor mu?

- Kendimi çok kilolu görürsem mutsuzlaşabilirim ama şu anda kendi vücudumu çok da kötü bulmuyorum, kalıplı durduğum için sorun olmuyor. Beni görenler 'çok iri bir herifsin,' diyorlar.

- Spor yapmıyor musunuz hiç?

- Yapmıyorum. Spor salonuna gidince diyorsun ki, herhalde İstanbul'daki benim gibi 500 şişmanla yan yana bantta koşacağız. Ama öyle olmuyor. Ben o amaçla üye oluyorum, koşu bandına çıkıyorum, bir anda sağımda cillop gibi beş hatun, solumda üçgen vücutlu beş adam, aralarında sen, zayıflamaya doğru koşuyorsun. Çok kötü hissediyorsun kendini. O ortama girmem.

- Kahvaltıda pizza, hamburger yediğiniz doğru mu?

- Espri yaptım, olabilir mi böyle bir şey? Hayvan mıyım ben kahvaltıda oturup pizza, hamburger yenir mi?

- Bu kadar insanın Recep İvedik'i izlemesini açıklamakta aciz kalanlar da oldu malum! Sizce neden biz bu filmi izledik, neden rekor kırdı bu film?

- Hani derler ya evinizde en değerli eşyanızı en görünür yere koyun, kimse onu almaz, çünkü kimse oraya bakmaz! Bu filmin hikâyesi ve olayı da o kadar net ve o kadar basit ki! Bir tane adam var mahallede yaşayan, herkese sataşan, her konuda fikri olan ama kendine ait doğruları topluma ters gelen... Herkesin söylemek istediği şeyleri söyleyen ve bu yüzden kaba bulunan bir adam.

- Yabancı olmadığımız, tanıdık bir tip, o yüzden mi anlayamadık yani biz bu filmi?

- Evet, çünkü aslında herkes böyle. Erol Günaydın geçen gün eleştirmiş filmi, çok hoşuma gitti. 'Nedir bu şimdi, anlamadım ki, ne olacak bundan yani?' diyor. Çok şaşırmış, o kadar tatlıydı ki.

- Yani ağlanacak halimize mi güldük Recep İvedik sayesinde?

- Kendini elit zanneden, toplumdan kopuk yaşayan, çello dinleyip takılanlara, iki kadeh şampanyadan sonra 9/8 ritmi daya, göbek atmaya başlarlar. Gözlerimle gördüm. Dolayısıyla bu filme, 'Anlamadık biz, çok kaba, çok argo, çok bayağı,' filan diyenlerin hepsi, aslında kendi çizdikleri resmin içine hapsolmuş insanlar.

- Aslında kıroluğumuz üzerinden mizah yaptınız siz, öyle mi?

- Aynen öyle. Benim bu karakterdeki ana çıkış noktam toplumdaki tabulardı. Diyelim saatinizi hiç beğenmedim! Ama bunu sizinle paylaşamam çünkü bu toplumsal bir kuraldır. Görüşme biter, gidersiniz 'Gördün mü saatini kızın, ne iğrenç, kolunda da kocaman durmuş,' diye arkandan konuşurum. Bizim olayımız budur; kimse kimseye düşündüğünü söylemez. Recep İvedik ise senin karşına oturur, 'O saat ne öyle, hiç hoşuma gitmedi, ne kadar saçma bir saat, senin kendinle problemlerin mi var, erkeklik gompleksin mi var?' der. Herkesi bu kadar güldüren şey de bu! Bu karakteri ilk kez televizyon ekranında 'Kim 500 Milyar İstemez ki'de bir tipleme olarak yarattığımızda ortaya çıktı ki, aslında herkes Kenan Işık'a 'elini yüzünden çek' demek istemiş! 'Son kararınız mı?' diye sorduğunda 'Değil ulan ne olacak?' demek istemiş.

Haberler