İstanbul Sözleşmesini kim onayladı? İstanbul Sözleşmesi nedir?

İstanbul Sözleşmesinde yaşanan son durum, gündemin odak noktası oldu. İstanbul Sözleşmesinin gündeme gelmesiyle akıllarda birçok soru işareti doğdu. Cumhurbaşkanının kararı ile Türkiye, İstanbul Sözleşmesi'nden ayrıldı. Alınan bu karar Resmi Gazete 'de yayımlanarak gündemin en çok konuşulan konusu oldu. Kadına yönelik şiddete dur diyen, mücadele eden İstanbul Sözleşmesine ilişkin detaylar için haberimizi okumaya devam edin. Peki, İstanbul Sözleşmesini kim onayladı? İstanbul Sözleşmesi nedir? Sözleşmesine dair her şey bu haberde!

İSTANBUL SÖZLEŞMESİNİ KİM ONAYLADI? İSTANBUL SÖZLEŞMESİ NEDİR?

İSTANBUL SÖZLEŞMESİNİ KİM ONAYLADI?

Türkiye, 11 Mayıs 2011'de Sözleşmeyi ilk imzalayan ve 24 Kasım 2011'de parlamentosunda onaylayan ilk ülke oldu. Onay belgesi 14 Mart 2012 tarihinde Avrupa Konseyi Genel Sekreterliğine iletildi. Temmuz 2020 itibarıyla 45 ülke ve Avrupa Birliği tarafından imzalanmış, imzacı ülkelerin 34'ünde onaylanmıştır.

İstanbul Sözleşmesini kabul eden ülkeler

Arnavutluk
Andorra
Avusturya
Belçika
Bosna Hersek
Hırvatistan
Kıbrıs
Danimarka
Estonya
Finlandiya
Fransa
Gürcistan
Almanya
Yunanistan
İzlanda
İrlanda
İtalya
Lüksemburg
Malta
Monako
Karadağ
Hollanda
Kuzey Makedonya
Norveç
Polonya
Portekiz
Romanya
San Marino
Sırbistan
Slovenya

İSTANBUL SÖZLEŞMESİ NEDİR?

İstanbul Sözleşmesi ya da bir diğer adı olan, Kadınlara Yönelik Şiddet ve Aile İçi Şiddetin Önlenmesi ve Bunlarla Mücadeleye İlişkin Avrupa Konseyi Sözleşmesi 45 ülke ve Avrupa Birliği üyeleri tarafından imzalanan, kadına yönelik şiddet ve aile içi şiddeti önleme ve bununla mücadelede temel standartları ve devletlerin bu konudaki yükümlülüklerini belirleyen uluslararası insan hakları sözleşmesidir.

Sözleşme, Avrupa Konseyi tarafından desteklenmektedir ve taraf devletleri hukukî olarak bağlar.

Sözleşmenin dört temel ilkesi vardır. Bunlar;

1. Kadına yönelik her türlü şiddetin ve ev içi şiddetin önlenmesidir.

2. Şiddet mağdurlarının korunmasıdır.

3. Suçların kovuşturulması, suçluların cezalandırılmasıdır.

4. Kadına karşı şiddet ile mücadele alanında bütüncül, eş güdümlü ve etkili iş birliği içeren politikaların hayata geçirilmesidir.

Kadına karşı şiddeti bir insan hakkı ihlali ve ayrımcılık türü olarak tanımlayan, bağlayıcı nitelikte ilk uluslararası düzenlemedir. Tarafların sözleşme kapsamında vermiş oldukları taahhütler, bağımsız uzmanlar grubu GREVIO tarafından izlenmektedir.

İSTANBUL SÖZLEŞMESİNİN AMACI VE ÖNEMİ

İstanbul Sözleşmesinin temelde amacı, kadına yönelik şiddeti önlemek, aile içi şiddette karşı çıkmak, tecavüz, zorla evlilik, flört şiddeti, toplu cinsel saldırı gibi konurlarla mücadele etmek ve bunları önlemektir. Bunlarla birlikte sözleşmede bulunan Madde 2'de belirtildiği üzere hane halkının tüm üyelerini kapsamaktadır. Buna göre Sözleşme sadece kadınlara yönelik değil çocuklara karşı şiddet ve çocuk istismarının önlenmesini de amaçlamaktadır. 26. Madde bu kapsamda belirlenmiştir ve maddeye göre taraf devletler şiddet mağduru olan çocukların haklarını korumalı ve yaşanan menfi duruma karşı yasal düzenlemeler ile psiko-sosyal danışmanlık hizmetleri sağlamalı, önleyici ve koruyucu tedbirler almalıdır. 37. Madde ise çocuk yaşta evliliği ve zorla evlendirilmelerin suç sayılması için yasal dayanaklar oluşturulması yükümlülüğünü belirtmektedir

Sözleşmenin temelinde yatan kadına yönelik şiddetin önlenmesi amacı ile işlenen konular aşağıdaki gibidir.

• Aile içi şiddet

• Zorla kürtaj

• Zorla evlenme

• Zorla hamilelik

• Kız kaçırma

• Tecavüzcü ile evlendirme

• Kadın düşmanlığı

• Flört şiddeti

• Kadın sünneti

• Asit atımı

• Göğüs ütülüme