"Sahipsiz vatanın batması haktır, sen sahip çıkarsan bu vatan batmayacaktır."
"Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak!"
"Vurulmuş tertemiz alnından, uzanmış yatıyor, bir hilâl uğruna yâ rab, ne güneşler batıyor."
"Tek hakikat var, evet, bellediğim dünyadan, elli, altmış sene gezdimse de, şaşkın şaşkın: hepimiz kendimizin, bağrı yanık, aşıkıyız; sade, i'lanı çekilmez bu acaib aşkın!"
"Ağlarım, ağlatamam, hissederim, söyleyemem. Dili yok kalbimin ondan ne kadar bizarım"
"Medeniyet dediğin açmaksa bedeninin her yerini… Desene hayvanlar senden daha medeni"
"Eski dünya, yeni dünya, bütün akvam-ı beşer kaynıyor kum gibi, tufan gibi, mahşer mahşer yedi iklimi cihanın duruyor karşısında, Ostralya ile beraber bakıyorsun: Kanada! Çehreler başka, lisanlar, deriler rengârenk; sade bir hadise var ortada: Vahşetler denk"
"Bir zamanlar biz de millet, hem nasıl milletmişiz. Gelmişiz dünyaya milliyet nedir öğretmişiz"
"Ne ibrettir kızarmak bilmeyen çehren, bırak kardeşim tahsili; git önce edep, hayâ öğren"
"Zannetme ki ecdadın asırlarca uyudu, nereden bulacaktın o zaman eldeki yurdu!"
"Üç buçuk soysuzun ardından zağarlık yapamam; hele hak namına haksızlığa ölsem tapamam"
"Bize çağ dışı diyorlar doğrudur; çağlar açtık, çağlar kapattık. Çağlar bizden geri"
Gururumuzsunuz ,Daima sizi minnetle anacagiz .
O kadar İslamiyeti savunan bu adamın torunu neden başı açık
Her birey kendinden sorumludur fakat özünde vardır muhakkak maneviyyat, olur birgün mutlak oda gerçeği görür mutlak
Mehmet Akif, Sultan II. Abdülhamid ile ilgili neler yazmış bakalım: Hamiyyet gamz eden bir pâk alın her kimde gördünse, “Bu bir câni” dedin sürdün, ya mahkum eylendin hapse. Müvekkel eyleyip câsûsu her vicdana, her hisse, Düşürdün milletin en kahraman evlâdını ye’se… Ne mel’unsun ki rahmetler okuttun rûh-i İblis’e
ALLAH RAHMET EYLEYE.
Allah rahmet eylesin nurlar içinde yatısın,istiklal marşımızı yazdıktan sonra verilmek istenen ödülü kabul etmeyişi ve yokluk içinde hayatını kaybedişi hatırladıkça duygulandırır beni..
Günümüzün en büyük modası, kendi siyasi görüşünü yüceltmek adına geçmişten kahramanlar devşirmek, onlara olmadığı bir rolü biçmek, o zat’a zerre kadar saygı duymayarak -hatta adeta hakaret ederek- farklı görüşler biçmek. Bugünkü karmaşada, belli bir kesimin çok sevdiği, kutsal saydığı ikili Mehmet Akif ve Sultan II. Abdülhamid, birbirlerinden hiç hoşlanmazlardı. İşin aslını söylemek gerekirse Sultan Hamid Akif’i zaten tanımazdı, Mehmet Akif de Hamid’den hiç hoşlanmazdı.