Depremde babaannesini kaybeden gencin en büyük destekçisi polis oldu

İzmir'de meydana gelen 6,6 büyüklüğündeki depremde babaannesini kaybeden ve arama kurtarma çalışmalarının olduğu alandan bir an olsun ayrılmayan 18 yaşındaki Yağız Poyraz Akkuş, çevik kuvvet polisinin desteğiyle acısına dayanabildi.

Depremde Bayraklı ilçesindeki Emrah Apartmanı'nda enkaz altında kalan babaannesini arama kurtarma çalışmalarını beklerken duygusal anlar yaşayan ve 4 gün boyunca alandan ayrılmayan Akkuş'un halini gören İzmir İl Emniyet Müdürlüğü Çevik Kuvvet Şube Müdürlüğünde görevli 25 yaşındaki Batuhan Gökçeli, Akkuş'u yanına alıp ailesi gelene kadar moral desteği verdi.

Yağız Poyraz Akkuş ile konuşup onu sakinleştiren polis memuru Gökçeli, arama çalışmalarının tamamlanmasıyla Akkuş'u ailesiyle buluşturdu. Akkuş'un ailesi de oğullarına verdikleri destekten dolayı ziyaret ettikleri Gökçeli'ye çikolata ikram etti.

"Batuhan abi sayesinde ben ayakta kaldım"

Akkuş, AA muhabirine, Celal Bayar Üniversitesinde Maliye Bölümünde okuduğunu söyledi.

Emrah Apartmanı'nda babaannesinin enkaz altında kaldığını anlatan Akkuş, "İlk gün çok kötüydü. Batuhan abi sayesinde ben ayakta kaldım. Arkadaşlarım ve sevdiklerim bana çok destek oldu. Ailemin yanında onları ayakta tutmak zorundaydım. Batuhan abimin de öz abimden farkı olmadı. Öz abim olsa bu kadar yardımcı olurdu. Ayakta durmamı sağladı. Her türlü ihtiyacımı karşıladı. Ona ne kadar teşekkür etsem azdır." dedi.

Akkuş, 4 gün boyunca arama kurtarma çalışmalarından ayrılmadığını, babasının da çalışmalarda gönüllü çalıştığını sözlerine ekledi.

"Destek olmak, acısını paylaşmak için uğraştım"

Polis Batuhan Gökçeli de depremi haber alır almaz hızla olay yerine intikal ettiklerini ve olumsuz durumlara karşı güvenlik şeritlerini çektiklerini aktardı.

O sırada enkazın yanına gelenlerin yoğunlukta olduğunu ve Yağız'ı da onların arasında gördüğünü anlatan Gökçeli, "Güvenlik şeridinin dışındaydı. Babası gönüllü olarak ilk yetişip yardım edenlerdendi. İletişimimiz devam etti. İlk gün 24 saat, sonrasında da 15-16 saat görev yaptık. İsimlerimizi öğrendik. Ben elimden geldiğince yardımcı olmaya çalıştım. Buradaki acıyı onlar kadar hissedemeyebiliriz ama hepimizin eşi, dostu burada olabilirdi. Sadece kendimi onun yerine koymaya çalıştım. Ben ona destek olup yanında olmaya çalıştım. Burada olduğumuz sürece hep beraberdik. Kahvaltı da yaptık, çay da içtik. Onu motive etmeye ve rahatlatmaya çalıştım. Destek olmak, acısını paylaşmak için uğraştım." diye konuştu.