TÜM KATEGORİLER
Siirt'te 14 Yaşındaki Çocuk, 8 Yıldır Yatalak Yaşıyor
Siirt'te, ömrünün yarısından fazlasını yatağa mahkum geçiren 14 yaşındaki Ahmet Sevgin, gelecek yardımla tekrar hayata tutunmak istiyor.
Eruh ilçesi Dağdöşü köyünde ikamet eden 6 çocuklu Sevgin ailesinin dramı, çocukları Ahmet Sevgin’in 6 yaşında iken omuriliğinde bir zedelenme sonucu felçli kalarak yatağa mahkum olmasıyla başladı. Köyde geçici köy koruculuğu yapan Baba Bengi Sevgin, çocuğunu götürmediği hastane bırakmadığını belirterek, hiçbir çözüm bulunamadığından yakındı. Maddi durumu iyi olmadığı için çocuğunun tedavisini yapamadığını belirten baba Sevgin, "Oğlum 6 yaşına iken gayet düzenli yürüyordu. 6 yaşından sonra okulun merdiveninden çıkarken zorlanarak yürüyemediğini gördük. Yavaş yavaş yürümekten düşen çocuk aradan geçen süre içinde 8 yıl yatalak kaldı. Çocuğumu, Siirt, Batman, Diyarbakır, Mersin illerindeki özel ve devlet hastanelerinde tedavi ettirdim, kimi doktorlar kas hastalığından doğan kemik erimesi dedi, kimi doktor ise geçici bir yürüme engelli diyerek çocuğun bünyesinin zayıf olduğunu illerde yürüyebileceğini söyledi. Ama aradan 8 yıl geçti çocuğun el ve ayakları tutmadı. Her gün her saat yemeğini yedirip, altını temizliyoruz, akşamları uyuyamadığından annesi her iki saatte bir onu sağa-sola çeviriyor. Çocuğumun bu durumu bizi derinden üzüyor. Geçen yıl köyün karakol komutanının yardımıyla mavi kapak toplayarak kendisine akülü bir tekerlekli sandalye aldık. Ama vücudunun hiçbir organı tutmadığından akülü araçta duramıyor. Maddi durumum iyi olmadığı için tedavisini yapamıyorum. Devletin şefkatine muhtacız. Sağlık Bakanı ve Valimiz Ahmet Aydın’dan destek bekliyorum" dedi.
Anne Hacer Sevgin ise, çocuğunun durumuna derinden üzüldüğünü belirterek, "Onun bu hali beni kahrediyor. Bir anne olarak çocuğumun 8 yıldır yatalak olmasına üzülüyorum. Maddi durumumuz da iyi olmadığı için götürüp tedavi edemiyoruz. Allah rızası için yetkililer bu çocuğumun tedavisini yapsınlar, paramız olmadığı için biz tedavisini yapamıyoruz. Evimiz de kira olduğu için kendimizi zor besliyoruz. Biz bugün varız, ama yarın belki ölüp gittik, ona kim bakacak" diye konuştu.
Ahmet Sevgin en büyük arzusunun bir an önce ayağa kalkarak dışarıya çıkabilmek olduğunu kaydederek, "Tek isteğim arkadaşlarımla koşup dışarıda oynamak istiyorum. Daha sonra okula ve ardından da çalışıp aileme bakmak istiyorum" ifadelerini kullandı.
MEHMET NİYAZİ DENİZ
SİİRT
