Manisa Koruyucu Ailelerden Örnek Anlayış

Manisa'da yuvada kaldığı süre boyunca yürüyemeyen Hidrosefali (kafa büyümesi) hastası 5 yaşındaki Soner, koruyucu ailesinin sahiplenmesinin üzerinden geçen beş aylık bir süre içinde yürümenin ötesinde koşmaya başladı. Down sendromlu çocuğu sahiplenen bir diğer koruyucu aile de bazı arkadaşlarının kendileriyle görüşmeyi kesmesine aldırış etmeden eve neşe getirdiğini belirttikleri yavrularıyla çok mutlu olduklarını söyledi.

Manisa'da Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı yurtlarında kalan iki çocuğun hayatı, koruyucu olan duyarlı aileleriyle değişti. Down sendromlu 6 yaşındaki Kemal ve yürüyemeyen 4 yaşındaki Soner kendilerine sıcak yuvalarını açan koruyucu aileler sayesinde iyileşmeye başladı. Engelli çocuklara evlerinin kapılarını açan aileler, iki çocuğun ailelerine neşe getirdiğini vurguladı.

Milli Eğitim Müdürlüğü'nde çalışan eşi Mahmut Kağan (56) ile birlikte üç yıl önce Down sendromlu Kemal'e koruyucu aile olan ev hanımı Nadide Kağan (48), "Engelli bir çocuğu almakta tereddüdüm olmadı. Eşimle karar verdik. Üç çocuğum vardı, onları evlendirdik. Torunlarım var. Mühim olan engelli çocuğa bakmak, sağlam çocuğa herkes bakar. O benim sevinç kaynağım, her şeyim. O olmasa olmaz. Evimizde neşe kaynağımız" dedi.

"BU ÇOCUKLARI TOPLUMA KAZANDIRMAK LAZIM"

Yakınlarının "Niye sağlam çocuk almadın" diye sorduklarını ifade eden Kağan, ders niteliğinde bir cevap verdi. Kağan, "Bu çocukları topluma kazandırmak lazım. Çoğu arkadaşlarımla görüşmüyorum şimdi. İstemediler. Seçim benim seçimim. Her şeyde bir hayır vardır. O yokken boşluk hissediyoruz. Olmadığı zaman duvarlar sanki üstüme geliyor" diye konuştu.

ARKADAŞLARI ENGELLİ DİYE GELMEK İSTEMİYOR

Kemal'e koruyucu aile olmaktan büyük mutluluk duyduklarını belirten Mahmut Kağan, "Neşe kaynağımız. İkimizin arasında yatıyor. Bize gelen kişiler, gelmiyorlar. Engelli olduğu için gelmek istemiyorlar. Ama biz onu aldığımız için çok memnunuz" dedi.

YÜRÜYEMEZKEN KOŞMAYA BAŞLADI

Manisa Aile Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü'ne bağlı çocuk yuvasında kalan Soner'e de, beş ay önce, ev hanımı Canan Turan Arabacı ile eşi koruyucu aile oldu. Aile, çocuğun hayatını değiştirdi. Arabacı ailesinin sevgisiyle ilk adımlarını atan Soner, koşmaya başladı. Hidrosefali hastalığından dolayı Soner'in yürüyemediğini anlatan Canan Turan Arabacı, engelli çocuklar tanıştıktan sonra hayatının güzelleştiğini söyledi. Emekli eşi ve 2 çocuğu ile yaşayan Arabacı, 5 aydır Soner ile birlikte olduklarını belirterek, "İlk geldiğimde Soner karşıdan görünce bir sıcaklık hissettim. 'Benimle oynar mısın' dedi. Eşime sormadan ben karar verdim. İşlemleri başlattık. Kendini sevdiren bir çocuk. Konuşmasıyla herkesi etkiliyor. Yuvadayken hiç yürüyemiyordu, adım bile atamıyordu. Biz aldıktan sonra adım atmaya başladı. 10 gün içinde daha da iyi oldu. Bir ayın ardından da tamamen yürümeye başladı. Doktora gidiyoruz, kontrolleri devam ediyor. Fizik tedaviye gidiyor. Doktoru sevgiyle ilgiyle iyileşmeye başladığını söyledi. Soner bizim evimize geldiğinden bu yana bizim evimiz bambaşka oldu. Sabah Soner, akşam Soner. Dayıları çok seviyor, halaları, anneannesi çok seviyor. Herkesin sevgisini gördü. Beş ayda bambaşka bir çocuk oldu. Ayağında cihazı vardı. Onları attık. Şimdi ilk kez ayakkabısı oldu. Ayakkabıları çıkarmak istemiyor. Öğretmenleri değiştiğini söylüyor" diye konuştu.

"ANNE KALK KAHVALTI HAZIRLA DİYOR"

Soner ile günlerinin çok güzel geçtiğini anlatan koruyucu anne Arabacı, "Sabah erken kalkıyoruz. 'Anne kalk kahvaltı hazırla' diyor. Biz Soner ile birlikte vaktimizi geçiyoruz. Oyun oynuyoruz. Herkesin koruyucu aile olmasını öneriyoruz. Böyle bir çocuğa bakıp büyütmek çok önemli. Zorlukları oldu ama aştık" dedi.

İKİ GÜZEL ÖRNEK

Manisa Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürü Murat Konan, her çocuğun bir ailede büyümesi politikasının yürüttüklerini belirtti. Manisa'da da 127 çocuğun koruyucu aile yanında kaldığını belirten Konan, "İki çok güzel örnek gördük. Daum sendromlu çocuğumuz üç yıl önce bir ailemize verilmişti. Bu çok önemli bir şey. Bazı aileler kendi öz çocuklarına normal çocuklara bakmaktan bile sıkıntı çekerken, engelli çocuğa bakmak ciddi bir yardımseverlik. Toplum kahramanlığı örneğidir. Diğer çocuğumuz Soner ise yuvada kalıyordu. Hidrosefalı kafa büyümesi vardı. Biz elimizden geldiği kadar bakıyorduk ama aile sıcaklığı çok farklı. Çocuk bizden ayrıldıktan sonra yürümeye başladı, buradayken yürümüyordu. Bedensel ve ruhsal değişimleri oldu. Kafa büyümesinin durduğu dahi doktor tarafından tespit edilmiş. Sevgi ile neler başarılabileceğinin iki güzel örneğini gördük. Bu çocuklar bu ailelerimizin sevgisi ile geleceğe hazırlanacaklar" diye konuştu.

Milli Eğitim Müdürlüğü Politika Güncel Haberler